گزارش مشکلات در روابط ایران و آمریکا 

موضوع : یک نگرانی عمده در روابط ایران و آمریکا 

به منظور شناخت «بحران های ارتباطی»، در مذاکراتی با ایرانی ها راهی پیدا کردم که با احتیاط بپرسم:

چه چیز آمریکا و آمریکاییها است که ایرانیان را بشدت آزار می دهد؟ جواب ها به طرز قابل توجهی متفاوت است ولی یک رشته اصلی در میان همه این جواب ها به چشم می خورد.

1- بسیاری از آمریکایی ها برای مدت بسیار زیادی در بسیاری از جنبه های زندگی ایرانیان بسیار نمایان بوده اند.

2- به یاد می آورم که در سفری که در سال 1973 به ایران داشتم متوجه شدم آنچه که در تهران می بینم بی شباهت به آن چیزهایی نبود که در سال 1967 در سایگون دیده بودم، تکنسین ها و دلال های آمریکایی به وضوح در صحنه ملی حضور داشتند.

3- من با فروتنی اظهار می دارم که در هر نقطه ای که حضور آمریکایی ها آنقدر زیاد باشد که به طور گسترده بر متن جامعه تأثیر بگذارد، به تدریج «بحران های ارتباطی» جدی شکل خواهد گرفت و این مشکلی است هم برای آژانس ارتباطات بین المللی و هم برای گروه تحقیقاتی ما در واشنگتن، که البته بیشتر به صورت یک امر عمومی است که آژانس باید آن را مورد توجه DOD, NSC و حکومت قرار دهد.

4- فرد ممکن است که به طریقه تصویر نمودن خطر، این مورد را با کوبای قبل از کاسترو، یونان تحت حکومت جونتا و یا تجربه روسیه در مصر و افغانستان مقایسه نماید. بلکه با یک مثال بهتر یا یک مورد کاملاً فرضی می توان آمریکاییها را به درک این موضوع واداشت: 50/000 تکنسین ژاپنی به کار و زندگی در اطراف جکسون و می سی سی پی مشغولند و یا تعداد مشابهی از آلمانی ها در اطراف «دولوت» مینه سوتا، آمریکایی ها به این افراد در کشورهاشان به چه چشمی خواهند نگریست.

5 - بیانیه ژنرال امیر رحیمی درباره بازگرداندن مستشاران آمریکایی و نظراتش در باره تأثیر یک چنین مستشارانی بر ارتش ایران در زمان های گذشته، نشانه این خصومت و تنفری است که حضور بسیار زیاد آمریکاییان در اینجا پرورش داده است.