محمود فروغی، رئیس هیئت مدیره انجمن ایران و آمریکا، مدیر مؤسسه روابط بین الملل

در ژانویه 1958 فروغی به عنوان نماینده به برزیل رفت. در فوریه 1961 به تهران بازگشت و معاون وزیر در امور سیاسی و پارلمانی در وزارت امورخارجه شد. شغلی که تا نوامبر 1962 به عهده داشت.

فروغی از سوی کشورش امضاءکننده قرارداد ترانزیت ایران - اتحاد جماهیر شوروی در نوامبر 1962 در مسکو بود. قبل از انتصاب وی به عنوان سفیر در ایالات متحده در 1963 او به مدت 4 ماه سفیر در سوئیس بود.

سفیر فروغی به مدت 2 سال در واشنگتن خدمت نمود و در وزارت خارجه (آمریکا - م) از او با احترام زیاد صحبت می شد. او خود را دوستدار صمیمی آمریکائی ها و اهداف سیاسی ایالات متحده نشان داده، در عین حالی که خود را وقف منافع و مصالح کشورش کرده است.

مأموریت وی در سال 1965 نیمه تمام ماند و به علت سوءتفاهم در مورد اظهارنامه حقوقی برعلیه خانواده سلطنتی که دزد و فاسد هستند، شاه او را از واشنگتن احضار نمود. در سال بعد شاه ظاهرا تشخیص داد که آنچه در مورد فروغی قضاوت کرده اشتباه بوده است و او به سفارت در افغانستان منصوب گردید. او به مدت 5 سال در کابل باقی ماند و وقتی به تهران بازگشت، رئیس شورای سیاست و برنامه ریزی وزارت امورخارجه شد. او در حال حاضر رئیس مؤسسه امور بین الملل در وزارت امورخارجه است که همتای مؤسسه خدمات خارجی (در وزارت امورخارجه آمریکا - م) می باشد. از نوامبر 1976 او رئیس هیئت مدیره انجمن ایران و آمریکا بوده است. او یک شرکت کننده فعال در امور این انجمن است و در تداوم پروژه هایی که به او مربوط می شود بسیار مفید و مؤثر می باشد. سفیر فروغی و همسرش ماری، 5 فرزند، سه دختر و دو پسر دارند. دختر بزرگ تر با یک آمریکائی ازدواج نموده و در اوهایو زندگی می کند. سفیر فروغی فرانسه و انگلیسی را عالی صحبت می کند. همسر و اکثر افراد فامیلش انگلیسی را عالی صحبت می کنند.

اردیبهشت 1356 - می 1977