پیام وزیر امور خارجه (موسکی) برای نخست‌وزیر (رجایی)

پیام وزیر امور خارجه (موسکی) برای نخست‌وزیر (رجایی)[1]

واشنگتن، 20 آگوست 1980

جناب آقای نخست‌وزیر:

من در شرایطی این نامه را می‌نویسم که به‌عنوان وزیر امور خارجه، با مشکلاتی مواجه شده‌ام که بر روابط بین دو کشور چیره گشته است. من می‌دانم که این مشکلات، تنها یک جنبه از مسئولیت‌های سنگینی است که شما در جایگاه نخست‌وزیر ایران و براساس قانون اساسی جمهوری اسلامی، به عهده خواهید گرفت. به‌شدت امیدوارم که ما به همراه وزیر امور خارجه‌ای که شما منصوب می‌کنید، بتوانیم در راستای نیل به راهکارهای سازنده برای رفع مشکلات موجود تلاش کنیم.

با مرگ شاه سابق، فصلی از تاریخ ایران به پایان رسید. با تشکیل دولت شما، فصلی جدید آغاز شده است. من معتقد هستم که اکنون زمان این است که نگاهی نو به مشکلات بین ایران و آمریکا داشته باشیم.

آمریکا واقعیت وقوع انقلاب ایران و مشروعیت جمهوری اسلامی را تصدیق می‌کند. مردم ایران با برداشتن مجموعه‌ای از گام‌ها، این فرصت را یافتند تا در روند ایجاد نهادها و تشکیلات جدید مشارکت کنند. من به شما اطمینان می‌دهم که ایالات متحده هیچ قصدی برای مداخله در این روند ندارد. ما معتقد هستیم که هیچ قدرت خارجی نباید در حق مردم ایران برای گرفتن تصمیم‌های سیاسی، اخلال ایجاد کند.

52 نفر از هم‌وطنان من در ایران، همچنان پس‌از گذشت نه ماه، در اسارت هستند. من با خانواده‌های آن‌ها دیدار داشته‌ام. نمی‌توانم برای شما رنج و ناراحتی عمیقی را که این افراد بی‌گناه تجربه‌ کرده‌اند، توصیف کنم. دغدغۀ مشترک همۀ اقشار جامعه و گروه‌های سیاسی آمریکا آزادی گروگان‌هاست. امیدوار هستم که شما با من موافق باشید که اکنون زمان این است که امتحان سخت آن‌ها به‌شکلی عزتمندانه پایان یابد و به آغوش خانواده برگردند.

من تصدیق می‌کنم که ایرانی‌ها نیز رنج کشیده‌اند. ادامۀ این بن‌بست، تنها سبب سختی و رنجش بیشتر در هر دو طرف می‌شود. اکنون همه از شرایط به ستوه آمده‌اند. بیایید به آن پایان بدهیم و فصل جدیدی را آغاز کنیم.

من به شما اطمینان می‌دهم که ما کاملاً به استقلال و تمامیت ارضی کشورتان و نیز اصل عدم مداخله احترام می‌گذاریم.

ما اطلاع داریم که تصمیم‌گیری دربارۀ موضوع گروگان‌گیری، به مجلس ایران و نمایندگان مردم سپرده شده است. ما همچنین تصدیق می‌کنیم که در ایران مانند ایالات متحده، احساسات عمیقی نسبت به شکایات و گلایه‌های گذشته وجود دارد. مسائل دشوار متعددی بین ایران و آمریکا جریان دارد. ما به‌نوبۀ خود مشتاق هستیم تا هرکدام از این موضوعات را در فضای احترام متقابل و برابری حل‌وفصل کنیم.

برای آغاز فرایند درک بهتر یکدیگر، به نظر من خوب است که یک کانال ارتباطی ثابت ایجاد شود. من ترجیح می‌دهم که کانال، نمایندگان دو دولت را به‌صورت مستقیم و همراه با احتیاط لازم، مرتبط سازد. صحبت صادقانه و شفاف بهترین راه برای رفع دشمنی و بدگمانی است. بااین‌وجود، اگرموافق هستید، ما خوش‌حال می‌شویم که تبادل پیام بین دو کشور ازطریق یک طرف سوم انجام بگیرد. سفارت سوئیس یا الجزایر می‌توانند این نقش را ایفا کنند؛ با توجه به اینکه اکنون نیز حافظ منافع ما هستند. سایر افراد، چه مقامات چه میانجی‌های حقیقی نیز می‌توانند این مسئولیت را به عهده بگیرند.

امیدوارم که نقطه‌نظرات شما را دربارۀ این نکات دریافت کنم تا در آن تبادل‌نظرها و گفت‌وگوها مورد استفاده قرار بگیرد. منتظر دریافت پاسخی از شما که در راستای منافع مردم هر دو کشور است، هستم.

با احترام

ادموند موسکی