عملیات نجات

یادداشت برای ثبت، تهیه‌شده توسط اداره‌کنندۀ اطلاعات مرکزی، ترنر[1]

واشنگتن، 29 می 1980

موضوع:

           گفت‌وگو با دکتر برژینسکی، 28 می 1980 [علامت نشان‌دهندۀ طبقه‌بندی از طبقه‌بندی خارج نشده است.]

[محتوای غیرمرتبط با ایران از این قسمت حذف شده است.]

2. دربارۀ موضوع ایران، از واکنش او به گزارش عملیات مخفی ما که هفتۀ پیش به او تحویل دادم، سؤال کردم. او در پاسخ گفت گزارش بسیار عاقلانه و منطقی بوده است. او گری سیک را مأمور پیگیری آن نمود و نتیجه را به‌صورت مکتوب به ما اعلام خواهد کرد. من به او گفتم که به راهنمایی بیشتری نسبت به بختیار و اویسی نیاز دارم. ماهیت پاسخ او بسیار شبیه نگرش به این موضوع بود: «همچنان جوّ را متشنج نگه دارید، دستور یا حمایت قابل‌توجهی ازسوی شما صورت نگیرد، ولی این دیدگاه نباید مانعی برای ارائۀ پیشنهادهای جزئی یا کمک مالی بشود.»

من «جرگه‌ای» را که به‌زودی در پاریس برگزار می‌شود، برای او تشریح کردم. [یک سطر از طبقه‌بندی خارج نشده است.]

3. من نگرانی خودم را از این ابراز کردم که «گزارش ساندرز»[2] درعمل به‌عنوان یک سیاست عمل کرد، بااینکه وقتی در جلسۀ کمیتۀ هماهنگی ویژه مطرح شد، ما راجع‌به آن بحثی نکردیم. او تصدیق کرد که ما تا حدودی ازروی ناچاری در این مسیر قرار گرفته‌ایم، ولی بااین‌حال معتقد بود که اکنون کار دیگری نیز از دست ما برنمی‌آید.

من توضیح دادم که همچنان امکان دارد از درون اقدامات مجلس یا شبه مذاکرات جاری بر سر موضوع گروگان‌ها، نتیجۀ خوبی حاصل شود. او نیز با این نظر موافق بود، ولی گفت: «خوش‌بینی زیادی نسبت به پیشنهاد آلمان غربی وجود دارد.» من در پاسخ گفتم: «اطلاع چندانی از این موضوع به‌جز اشارۀ‌ کوتاهی که به آن در جلسۀ امروز صبح شد، ندارم.»[3] وی افزود: «این موضوع در قالب تلگرام محرمانه که به‌تازگی استوسل[4] ارسال کرده، مطرح شده است.»[5] این پیام نشان می‌دهد که برخی اظهارات حاکی از آن هستند که شاید گروگان‌ها ظرف سه هفتۀ آینده آزاد شوند.

[یک پاراگراف (پانزده سطر) از طبقه‌بندی خارج نشده است.]

4. من همچنین دربارۀ برنامه‌ریزی عملیات نجات و اینکه چقدر باید از آن حمایت کنیم، صحبت کردم.[6] پاسخ او این بود که این گزینه هنوز زنده است، ولی ما باید وقتی در مذاکرات به بن‌بست رسیدیم، به آن نگاه کنیم. ما ملزم به این هستیم که نسبت به میزان تلاش در این راستا، به برداشت و استنباط خود عمل کنیم. اساساً، به نظر من باید درخواست‌های وزارت دفاع را بپذیریم، ولی لازم است که گزینشی عمل کنیم؛ یعنی وزارت دفاع انواعی از گزینه‌ها را طراحی می‌کند، ولی خوش‌حال می‌شود که ما هرکدام را به‌تفصیل بررسی کنیم. ما باید تا زمانی که اشتیاق آن‌ها فروکش می‌کند، صبر کنیم تا بفهمیم که کدام مورد ارزش بررسی جدی دارد.

همچنین لازم است نسبت به آنچه توانایی مخصوص ماست و آنچه آن‌ها می‌توانند انجام دهند، سخت‌گیر و واقع‌بین باشیم. به‌طور کلی، باید همکاری کنیم. می‌توانیم به‌کندی حرکت کنیم، نمی‌توانیم داوطلب شویم و می‌شود اصرار کرد که نشانه‌ای از جدیت و احتمالی قابل‌اعتنا از موفقیت، به همراه پیشنهادهایی که قرار است ما از آن‌ها حمایت جدی بکنیم، وجود داشته باشد. [علامت نشان‌دهنده طبقه‌بندی از طبقه‌بندی خارج نشده است.]

[محتوای غیرمرتبط با ایران از این قسمت حذف شده است.]

استانسفیلد ترنر[7]

اداره‌کننده