رژیم جایگزین در ایران پس از خمینی

یادداشت اداره‌کنندۀ اطلاعات مرکزی ترنر برای معاون اداره‌کنندۀ اطلاعات مرکزی (کارلوتچی) و معاون عملیات‌، سازمان اطلاعات مرکزی (مک‌ماهون)[1]

واشنگتن، 30 ژوئن 1980

موضوع:

           رژیم جایگزین در ایران پس‌از خمینی

1.    بررسی چشم‌اندازها برای اقدام سیاسی ایران با [اسم شخص از طبقه‌بندی خارج نشده است]: اعتقاد او بر این است که بختیار و اویسی گزینه‌های خوبی نیستند، چراکه بسیار همگانی شده‌‌اند؛ برای مثال اویسی همه‌جا اعلام کرده است که با عراقی‌ها همکاری دارد. این اتفاق سبب محبوب‌شدن او در میان مردم ایران نمی‌شود؛ چراکه آن‌ها معتقد هستند که از همکاری با عراق، نتیجۀ مثبتی عاید ایران نمی‌شود.

 او تصور می‌کرد که اصل مهم این است که بایستی هر گروهی که جانشین خمینی می‌شود، دارای یک مؤلفۀ دینی باشد؛ بااین‌وجود، او معتقد است که هیچ‌کس نمی‌تواند خمینی را تا وقتی که زنده است، به چالش بکشد و با او رقابت کند.

نتیجۀ کلی این گفت‌وگو این است که اگر سخن او صحیح باشد و دولت جدید نتواند سکولار باشد، ایران برای مدتی نامعلوم همان رقابت‌های دوران بازرگان بین سکولارها و روحانیت را تجربه خواهد کرد و این جریان از زمان بنی‌صدر و... وجود داشته است. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقه‌بندی از طبقه‌بندی خارج نشده است.]

[محتوای غیرمرتبط با موضوع گروگان‌گیری از این قسمت حذف شده است.]

استانسفیلد ترنر[2]