خرید قطعات یدکی صنایع هواپیمایی ایران

صنایع هواپیمایی ایران

سند شماره 229

29 اکتبر 1979- 7 آبان 1358

از: مستشاری نظامی، تهران- 1398

به: وزارت دفاع، واشنگتن دی.سی

مرجع: ملاقات سرهنگ غنی پور، مدیر عامل صنایع هواپیمایی ایران، و نیروهای مستشاری نظامی در 25 اکتبر 1979

موضوع: صنایع هواپیمایی ایران

1- ناخدا سوم شیرر و سروان نیدهم از نیروهای مستشاری نظامی در روز 25 اکتبر 1979

ص: 504

با سرهنگ غنی پور و همکارانش ملاقات کردند. مقصود از این ملاقات بحث در خصوص امکان خرید تجهیزات و خدمات از وزارت دفاع آمریکا در چارچوب برنامه خریدهای نظامی خارجی بود. سرهنگ غنی پور پرسید که آیا صنایع هواپیمایی ایران می تواند در چارچوب برنامه خریدهای نظامی خارجی از وزارت دفاع آمریکا (ارتش، نیروی دریایی و نیروی هوایی) خرید کند. او توضیح داد که صنایع هواپیمایی ایران 100٪ متعلق به وزارت دفاع ملی ایران است و همچون آماد فنی برای تجهیزات، تعمیر و نگهداری هواپیماهای نیروی هوایی عمل می کند. سرهنگ غنی پور اظهار داشت که صنایع هواپیمایی ایران قصد خرید قطعات یدکی، تعمیر قطعات در آماد فنی، و خرید سفارش های فنی، نقشه های مهندسی و غیره دارد.

2- ناخدا سوم شیرر از سرهنگ غنی پور پرسید آیا صنایع هواپیمایی ایران قبلاً مسئله این خرید های جداگانه را با وزارت دفاع ملی ایران در میان گذاشته است. سرهنگ غنی پور پاسخ داد که صنایع هواپیمایی ایران از طریق وزارت دفاع ملی اقدام خواهد کرد.

3- خانم فرحزاد، مدیر تهیه و تولید، پرسید که آیا ما قیمت و زمان تحویل قطعات یدکی، و همچنین زمان لازم برای ارسال قطعات برای تعمیر و بازگشت قطعات تعمیرشده به ایران را معین و تضمین می کنیم. سرهنگ غنی پور نیز پرسید اگر صنایع هواپیمایی ایران هواپیمایی را آماده پرواز آزمایشی کرد، آیا وزارت دفاع آمریکا قادر به تأمین 1 یا 2 قطعه از انبار ما خواهد بود یا خیر. سروان نیدهم توضیح داد که وزارت دفاع آمریکا قیمت ها، زمان تحویل، و یا حتی زمان لازم برای تعمیر قطعات را تضمین نمی کند و اینکه سیاست نیروی هوایی آمریکا آن است که درخواست برای یک یا دو قطعه را جداگانه بررسی می کند و اینکه نیروی هوایی آمریکا فوراً جایگزینی یا تأمین درخواست قطعات برای مأموریت های هوایی را تضمین نخواهد کرد.

4- سرهنگ غنی پور پرسید آیا صنایع هواپیمایی ایران می تواند T.O.S.، پیشنهاد اصلاحات، ملزومات T.O.، تغییرات T.O.، و نقشه های مهندسی را دریافت کند. او همچنین در مورد مشارکت گروه هماهنگی فنی برای اف-4 سئوال کرد. سروان نیدهم به غنی پور گفت که در مورد انتشارات و مشارکت گروه هماهنگی فنی می توانند درخواست کتبی خود را ارسال کنند.

5- سرهنگ غنی پور سپس در مورد آموزش های لازم آماد فنی در خصوص هواپیماهای اف-14 برای نفراتش و همچنین فهرست تجهیزات مورد نیاز برای این نوع هواپیماها سئوال کرد. او همچنین از تعمیر موتورهای تی-400 که بر روی هلیکوپترهای AH-1J سوار می شود، توسط نیروی دریایی پرسید. او به ویژه به بسته ی کاری اشاره کرد و می خواست بداند آیا می تواند نسخه ای از جزییات آن را در اختیار داشته باشد. ناخدا سوم شیرر گفت که در معاملات خریدهای نظامی خارجی می توان هزینه آموزش و تجهیزات مورد نیاز اقلام خریداری شده را نیز ملحوظ کرد و اینکه در مورد وضعیت موتورها پیگیر خواهد شد.

6- سروان نیدهم شیوه های خرید قطعات یدکی (CO-OP LOG، اعلام درخواست، و سفارش قطعی)، شیوه های درخواست تعمیر و سرویس کلی خدمات، و انتشارات نیروی

ص: 505

هوایی را توضیح داد. او درصدد بود که شیوه CO-OP LOG نیروی هوایی را توضیح دهد که سرهنگ غنی پور از او خواست در فرصت دیگری این کار را انجام دهد.

7- خانم فرحزاد درباره شرایط پرداخت پرسید و سروان نیدهم توضیح داد که در تمامی موارد هزینه باید به صورت نقدی و از پیش پرداخت شود. خانم فرحزاد نمی دانست که آیا انتقال پول از ایران به مرکز امور مالی مساعدت های امنیتی امکان دارد یا خیر.

8- سروان نیدهم متذکر شد که صنایع هواپیمایی ایران باید دقیقاً سطح کمّی و دامنه قطعات یدکی مورد نیاز خود، ارزش دلاری اقلام، و تعداد و نوع اقلامی را که مایلند در آماد فنی تعمیر کنند، مشخص نماید. او همچنین گفت پیش از آنکه وزارت دفاع آمریکا بتواند اطلاعات مورد نیاز صنایع هواپیمایی ایران را ارایه دهد، این اطلاعات باید در اختیار آن قرار گیرد.

9- در طول ملاقات مدیر صنایع هواپیمایی ایران شدیداً مشتاق بود بداند که آیا دولت آمریکا اجازه خرید تسلیحات در چارچوب برنامه خریدهای نظامی خارجی را به ایران خواهد داد یا خیر. با توجه به آنچه گفته شد، هر گونه توضیح یا راهنمایی لازم ارایه خواهد شد.