در حال دریافت اطلاعات

لطفا منتظر بمانید!

موارد مرتبط

مورد مرتبطی یافت نشد!
سند شماره 27

قانون جدید مطبوعات ایران

موضوع سند

قانون جدید مطبوعات ایران
مشخصات ارسال سند

از: لینگن، سفارت آمریکا ـ تهران

گزارش سیاسی

به: وزارت امور خارجه ـ واشنگتن دی ـ سی. فوری

1358-05-22- 1979-08-13

متن سند





سند شماره (27)


خیلی محرمانه


از: سفارت آمریکا - تهران


تاریخ:13 اوت 79 - 22 مرداد 58


به:وزارت امور خارجه - واشنگتن دی - سی. فوری


موضوع: قانون جدید مطبوعات ایران


1- تمام متن خیلی محرمانه


2- خلاصه: دولت موقت ایران قانون جدیدی برای مطبوعات اعلام کرده است که به طور کامل به وسیله گروه های گوناگون به عنوان تخلف از آزادی مطبوعات مورد حمله قرار گرفته است. در 12 اوت ائتلافی از سازمان های سیاسی غیر اسلامی یک راهپیمایی برگزار نمود، که به قانون جدید اعتراض کند.


راهپیمایی مبدل به خشونت بین معترضین و اسلامی های خشن گردید، فقط غیر روحانی ها نیستند که به قانون جدید به عنوان موضوعی سیاسی چنگ زده اند، بلکه آیت اللّه شریعتمداری و حزب جمهوری خلق مسلمان از محدودیت هایی در مورد آزادی مطبوعات استفاده کرده اند، تا بدان وسیله به رقبای خود در داخل جنبش اسلامی حمله کنند. (پایان خلاصه).


3- همان طور که مکررا در دوره بعد از انقلاب در ایران عمل شده، متن قانون مطبوعات جدید کشور از


ص: 457






طرف ناصر میناچی وزیر ارشاد ملی در 12 اوت اعلام شد (چندین روز پس از بسته شدن روزنامه آیندگان و دستگاه های چاپ آن که به طور مؤثری انتشار چندین روزنامه دیگر که اغلب از رژیم اسلامی انتقاد می کردند را متوقف نمود) میناچی در کنفرانس مطبوعاتی که در ارتباط با ارائه متن برگزار شد، محدودیت هایی که قانون بر مطبوعات تحمیل می کند را به وسیله مقایسه کردن با زمان مصدق توجیه نمود وقتی که او گفت، حملات مطبوعات برای سقوط مصدق مسئول بودند و کشور را به ژنرال زاهدی تحویل دادند. با این وجود، میناچی مدعی بود که دولت موقت ایران کوچکترین فشاری روی مطبوعات نداشته است و گفت که وی آماده است که به هر خبرنگاری که بتواند صادقانه طور دیگر بگوید جایزه دهد.


4- با وجود دلیری میناچی، قانون جدید مطبوعات و روشی که بدان وسیله به وجود آمد، به خوبی بیانگر آزادی مطبوعات در ایران نیست. قانون به وسیله بوروکرات ها و انقلابی های مسلمان با توجه کمی به نظرات روزنامه نگاران حرفه ای یا افکار عمومی طرح شد. قانون سپس از شورای انقلاب ابهام آمیز (سایه دار) گذشت، گروهی که هیچ کدامشان انتخاب نشده اند و اعضای آن محرمانه باقی می ماند. از 41 ماده قانون، 23 تای آن به طور کامل به معین کردن تنبیهات برای تخلفات از قانون یا روشی که بدان وسیله تنبیهات حکم داده می شود، اختصاص یافته است.


تقاضای امتیازهای بیشتر، به طریقی طرح ریزی شده که رژیم قدرت وسیعی برای تعیین اینکه چه کسی می تواند روزنامه منتشر نماید، خواهد داشت.


بنابراین قادر خواهد بود که کنترل نماید چه چیزی چاپ می شود، بدون اینکه متوسل به سانسور مستقیم شود. در حقیقت ظاهرا 10 نشریه دیگر فورا برای قبول نکردن قانون جدید بسته خواهند شد.


5 - قانون هم اکنون با مقاومت های لفظی از جانب گروه های ائتلافی نامتجانس که وجه اشتراکی جز پیشگوئی هایشان درباره گرایشات دیکتاتوری جنبش اسلامی ندارند، روبرو است. هدایت اللّه متین دفتری رهبر غیر روحانی جبهه دموکراتیک ملی، در 12 اوت یک راهپیمایی برای اعتراض به محدودیت ها در مورد آزادی مطبوعات ترتیب داد. تعدادی از دیگر گروه ها به او پیوستند. همان طور که شرکت کنندگان به طور کامل پیش بینی کرده بودند (و شاید حتی خوشامد گفتند) به وسیله اسلامی های خشن به راهپیمایان حمله شد. زد و خورد در طول مسیر راهپیمایی اتفاق افتاد و تعدادی از افراد (یک روزنامه گفت 200 نفر) به طور جدی و به اندازه کافی که مستلزم بستری شدن باشند، زخمی شدند.


6- علیرغم این چنین ادعایی، مشکوک به نظر می رسد که مقاومت در مقابل محدودیت ها در مورد آزادی مطبوعات به طور وسیعی از هم پاشیده شود. در حالی که نیروهای اسلامی از لحاظ تعداد خیلی برتر از غیر روحانی هایی هستند که در جلوی جبهه مبارزه برای دفاع از مطبوعات بوده اند، ولی یک عدم توانایی در سازمان دادن که به طرفداران مطبوعات آزاد جای وسیعی برای ادامه تحریک می دهد، نشان داده اند، بعلاوه، خود جنبش اسلامی علائم فزاینده ای از عدم اتحاد نشان می دهد، که حزب جمهوری خلق مسلمان وفادار به آیت اللّه شریعتمداری به طور فزاینده ای آماده رقابت با تسلط نیروهای وفادار به خمینی می باشد. حزب جمهوری خلق مسلمان در چنگ زدن به موضوع آزادی مطبوعات به عنوان یک چماق سیاسی برای استفاده در مورد رقبای اسلامیش سرعت به خرج داده است. خود شریعتمداری چند روز پیش گفت که دولت موقت ایران اختیار قانونی برای ترویج قوانین جدید را ندارد، نظریه ای که به طور آشکار بر علیه لایحه مطبوعات معلق در آن وقت جهت گیری کرده بود.


لینگن




منبع: کتاب اسناد لانه جاسوسی - جلد 3 - کتاب 3 - صفحه 457
تصاویر سند