Post
18102
تشریح وضعیت ایران تیر 58
از: سفارت آمریکا - تهران
محرمانه
به: وزارت خارجه - واشنگتن
1358-06-04- 1979-08-26
متن سند
سند شماره (56)
تاریخ: 26 اوت 1979 - 4 شهریور 58
خیلی محرمانه
از: سفارت آمریکا - تهران
به: وزارت خارجه - واشنگتن
موضوع: سیاست ویزای دانشجویی
1- تمام متن خیلی محرمانه
2- خلاصه: یزدی وزیر امور خارجه در خلال ملاقات 22 اوت موضوع ایرانیانی که در مؤسسات آموزشی غیر معتبر ایالات متحده ثبت نام کرده اند را مطرح کرد. در ضمن اینکه شاید به طور کامل چندگونگی چیزی را که می گفت متوجه نمی شد، مفهوم نظراتش یک نوع تشخیص ایرانی از این بود که داشتن تعداد زیاد دانشجویان فاقد شرایط لازم در کارخانه دیپلم سازی آمریکا، منافع ملی ایران را برآورده نمی نماید. این موضوع، منافع ما را نیز برآورده نمی کند. بنابر این ما معتقدیم که بازگشایی قسمت کنسولی ما موقعیتی بی مانند به وجود می آورد که به شرایط مقرر در قانون مهاجرت و ملیت بازگردیم. اول اینکه فرض بر این می شود که تمام متقاضیان ویزا قصد دارند مهاجر باشند مگر اینکه بتوانند خلاف این را ثابت کنند و دوم، اینکه دانشجویان توانایی خود را در به پایان رساندن یک دوره تحصیل تمام وقت ثابت کنند. هر دو شرط در ارزیابی شرایط متقاضیان ایرانی ویزای دانشجویی به حالت بدون کنترلی در سالهای اخیر اجرا می شده است.
3- در ملاقات 22 اوت یزدی وزیر خارجه به لینگن، کاردار، گفت که ایران می خواهد رقم دانشجویان ایرانی در ایالات متحده را تغییر دهد. او گفت تعداد زیادی از این دانشجویان به کالجهایی می روند که او آنها را کالجهای مستعمراتی خواند؛ مدارسی که تقریبا به طور انحصاری به دانشجویان خارجی اختصاص دارد. یزدی به طور ضمنی اشاره کرد که آموزشهایی که در این مؤسسات ارائه می شود پست تر از مدارسی است که اغلب خود آمریکاییها می روند. او گفت دولت موقت ایران لیستی از دانشگاههایی که آنان را قابل قبول می داند جمع آوری می نماید. دانشجویان ایرانی که به این مدارس می روند ملزم هستند معدلهای بالایی بیاورند تا برای کمک هزینه تحصیلی واجد شرایط شوند. یزدی اشاره کرد که خیلی از دانشگاههای ایالات متحده استانداردهای ایران را ندارند. او همچنین اشاره کرد که ایران رفتن به خارج را برای دانشجویان ایرانی از گذشته مشکل تر خواهد کرد.
4- برخی از نظرات یزدی (در این مورد که دولت ایالات متحده مسئولیت دارد تا در زمینه رفتار تبعیض آمیز با دانشجویان ایرانی در ایالات متحده کاری انجام دهد و یک تهدید ظاهری که چنانچه ما در اداره دانشجویان ایرانی همکاری نکنیم، ایران ممکن است مجبور شود دانشجویانش را به اتحاد شوروی
ص: 299
بفرستد) و نیز فشاری که دولت موقت ایران در تلاش بوده است که بر ما وارد کند تا بخش کنسولیمان را بازگشایی کنیم بر این اشاره داشت که یزدی جنبه های مختلف چیزی را که به کاردار پیشنهاد می کرد کاملاً تشخیص نمی داد. برای مثال خیلی روشن و واضح بود که وی متوجه شد که تمرکز شدید دانشجویان ایرانی در کارخانه های دیپلم سازی مشکوک، انعکاسی از شرایط ضعیف دانشگاهی بیشتر ایرانیانی است که اقدام به گرفتن ویزای دانشجویی می کنند تا سیاستی از جانب ما که این دانشجویان را به مؤسسات نیمه معتبر محدود نماییم. با این حال نگرانی او در مورد این پدیده مشابه استدلالی است که این هیئت (دیپلماتیک) در تحلیلهای قبلی از دانشجویان ایرانی که به ایالات متحده می روند ارائه کرده است. برای مثال: این به نفع هیچ کس نیست (نه ما، نه ایران و نه خود دانشجویان) که دانشجویانی را قبول کنیم که آینده آنها برای موفقیت در دانشگاه و بازگشت نهایی به ایران کم است.
5 - مفهوم نظرات یزدی تشخیصی از این بود که ایرانیانی که برای رقابت روشنفکری محیط دانشگاهی آمریکا آماده نیستند و آنهایی که به زبان انگلیسی تسلط ندارند تا به طور کامل در فراگیری شرکت جویند یا آنهایی که بیشتر به خاطر فرار از شرایط ایران که از آن خوششان نمی آید به ایالات متحده می روند تا تمایل به تحصیل، احتمالاً یک مشکل سیاسی خواهند داشت تا یک منبع مالی. این بدان معنا نیست که وقتی دولت ایران با فوریت چیزهایی از قبیل تحصنهای دانشجویان متقاضی ویزا که تقاضا دارند بخش کنسولی ما مجددا باز شود روبرو می گردد متمایل نخواهد بود که به ما کمک کند تا مشکل را حل کرده و یا ما را قربانی نماید. در هر حال تا آنجایی که ما می توانیم به منافع ملی خودمان خدمت کنیم و نیز به توسعه سیاسی دراز مدت تر از طریق یک سیاست معقولانه در مورد صدور ویزاهای تحصیلی کمک نماییم، نبایستی از رودررو شدن با استانداردهای سخت تر از آنچه که در گذشته اخیر اعمال می شده است مضایقه نماییم.
6- این موضوع مقررات قانون مهاجرت و ملیت را به انحراف نخواهد کشانید، بلکه نمایانگر بازگشتی به اصول اساسی قانون در این مورد که فرض بر این شده تمام متقاضیان ویزا قصد دارند مهاجر شوند مگر اینکه آنها خلاف آن را ثابت نمایند. در چند سال گذشته مسائل زیادی در رابطه با شرایط تحصیلی متقاضیان ویزای دانشجویی به وجود آمده است. این شرایط فقط یک جنبه از عواملی را که مأموران کنسولی در مشخص کردن اینکه آیا یک متقاضی بخصوص با معیارهای وضعیت غیر مهاجر مطابقت دارد یا خیر بایستی مورد توجه قرار دهند، تشکیل می دهد. انگیزه جنبه دیگری است که مکررا از آن چشم پوشی شده است. شرایط متقاضی که در پی فرار از مسائل موجود در ایران است که آن را ارضاءکننده نمی یابد، به عنوان مثال اجتناب از خدمت نظام - بایستی با تردید دیده شود، به صورتی مشابه سن متقاضی به میزان قابل ملاحظه ای اهمیت پیدا کرده است.
خردسالان بدون در نظر گرفتن اینکه خود آنها از لحاظ تحصیلی تا چه حد واجد شرایط هستند یا از لحاظ انگیزه های نهایی بی گناه می باشند، چنانچه آشکار است که والدین آنها در تلاش هستند آنان را به خاطر ناراحتیهای خودشان از شرایط موجود به خارج از ایران بفرستند، نمی توانند به عنوان غیر مهاجرین واقعی در نظر گرفته شوند.
7- هیچ زمانی بهتر از حالا وجود نخواهد داشت که استانداردهای سخت را که ما می بایستی از اول تاکنون در مورد متقاضیان ویزای دانشجویی انجام می داده ایم برقرار نماییم. چون که بخش کنسولی در
ص: 300
فوریه بسته بود تقریبا تمام کارمندان آمریکایی جایگزین شده اند. چند نفری در اینجا باقی مانده اند که می توانند به استانداردهای بدون کنترل گذشته علاقه داشته باشند. آینده باز کردن یک تسهیلات جدید خط جداسازی سمبولیکی فراهم می آورد که ما بایستی از آن بهره کامل ببریم. بدون تردید فریادهای نگرانی در اینجا و همچنین در ایالات متحده بلند خواهد شد. علاوه بر این ما می توانیم تقاضاهایی را از جانب گروههای گوناگون ذی نفع دیگری انتظار داشته باشیم تا به منظور فراهم نمودن راهی برای خروج از ایران برای اشخاص یا گروههایی از اشخاص که ممکن است تحت فشارهایی از جانب انقلاب اسلامی باشند، INAرا در تنگنا قرار دهند. ما فکر می کنیم ضرورتهای فوری برای تعدیل استانداردهایمان، هر چه که می خواهد باشد، بایستی در مورد مواد و مقررات قانون ثابت قدم باشیم. انجام این کار با تمایل اظهار شده ما برای تجدید بنای رابطه ما با ایران براساس منافع دوجانبه و واقعیتهای جدید بدون اظهار شرایط و نیازهای خود INAهمراه است.