رابطه هند و پاکستان

سند شماره (44)

تاریخ: 26 تیر 1358- 17 ژوئیه 79

خیلی محرمانه

از: سفارت آمریکا در دهلی نو- فوری

به: سفارت آمریکا در دهلی نو- فوری

موضوع: عکس العمل پاکستان نسبت به سقوط دولت موراجی دسای

1- عکس العمل پاکستان نسبت به رخدادهای دهلی نو به انتظار توأم با دقت شباهت دارد، که در آن در مورد دگرگون شدن ناگهانی وقایع و سرنگون شدن دولت غیرخصمانه دسای هیچ گونه نگرانی نشان داده نمی شود، لیکن برای تصمیم گیرندگان سیاستهای آمریکا یک علامت سؤال جدید پدید آورده است. هیچ یک از سخنگویان دولت پاکستان در این زمینه اظهارنظر نکرده و احتمالاً نخواهد کرد.

2- پوشش مطبوعاتی در دهلی بسیار وسیع و واقعگرایانه است؛ ولی در آنها از هیچ یک از نامزدها- جاگجیوان رام یا چاران سینگ - به عنوان جانشین احتمالی دسای یاد نشده است تا به منافع پاکستان یا دوستی پاکستان و هند لطمه ای وارد نشود. در مورد عناصر جاناتا چون جاناسانگ و غیره نیز مطلبی گفته نشده است.

3- جنگ و نوای وقت - دو نشریه اردوزبانی که همیشه بیش از مطبوعات انگلیسی زبان، نسبت به وقایع هند حساسیت نشان می دهند - در سرمقالات خود علت حساسیت خود را این می دانند که اکثر افرادی که در سال 1947 به پاکستان آمده بودند به زبان اردو صحبت می کنند. جنگ در کتاب نیز جنگ است معتقد است که با وجود «لکه دار شدن حیثیت» دولت دسای به خاطر شورش هندوها و مسلمانان، دوران حکومت دسای در دهلی دوران افزایش همکاریهای دوجانبه بین هند و پاکستان بوده است. جنگ در ادامه می نویسد نخست وزیر بعدی هند نیز باید «سیاستهای دسای را در قبال پاکستان ادامه دهد»، و در این رابطه کلمه «انشاءاللّه» را که همراه این گونه بیانات می آید حذف کرده است.

4- نوای وقت نیز از دوران حکومت دسای به خوبی یاد کرده و اظهار امیدواری می کند که جانشین دسای نیز سیاستهای وی را دنبال کند. احتمالاً با اشاره به اتحاد ملی پاکستان که معادل سیاسی جاناتا در هند است، نوای وقت می نویسد سقوط دولت دسای نشان می دهد که «اتحاد استوار بر اقتضای سیاسی همیشه کوتاه عمر است و سرانجام شکست می خورد».هومل