71- تحریک جامعه بین الملل علیه ایران

یادداشت مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور (برژینسکی) برای رئیس‌جمهور کارتر[1]

واشنگتن، 29 نوامبر 1979

موضوع:

           ایران: گام‌های بعدی

کنفرانس خبری شما[2] کمک شایانی بود به ایجاد نگرشی واقع‌بینانه در مواجهه با مسئلۀ اطمینان خاطر دادن به مردم آمریکا، برجسته‌شدن رهبری شخص شما و برجسته‌نگهداشتن مسئلۀ اصلی یعنی حبس غیرقانونی گروگان‌ها.

در همین زمان، ما پیگیر نشست شورای امنیت سازمان ملل و نیز پروندۀ دیوان بین‌المللی دادگستری نیز هستیم. چه گام‌های دیگری را می‌توانیم درصورت همراهی‌نکردن ایران انجام بدهیم؟ جدول شمارۀ ۱ که هفتۀ گذشته تقدیم شما گردید، حاوی فهرستی از گزینه‌های موجود است و من دوباره آن را تکرار نمی‌کنم. به‌هرحال، قصد ندارم یک سناریوی احتمالی را برای شرایطی که سازش امکان‌پذیر نباشد، تبیین کنم. رفتار خمینی حاکی از این است که او به‌دنبال سازش یا راهکار مسالمت‌آمیز نیست. ازاین‌رو، موارد زیر را برای ملاحظه بیان می‌کنم:

1.       نظر مثبت شورای امنیت سازمان ملل را جلب می‌کنیم و نیز مادامی که گروگان‌ها محبوس هستند، از بحث دربارۀ اتهامات ایران امتناع می‌ورزیم (تا اواسط هفتۀ آینده در جریان است).

2.      برای صدور حکم دیوان بین‌المللی فشار می‌آوریم (تا هفتۀ سوم دسامبر در جریان است).

3.      از متحدینمان می‌خواهیم تا در تحریم اقتصادی ایران کنار ما باشند. به آن‌ها یادآور می‌شویم که عدم پشتیبانی سبب می‌شود که ما چاره‌ای جز اقدام نظامی نداشته باشیم؛ احتمالی که آن‌ها بسیار از آن واهمه دارند. همچنین، در سطوح عالی‌رتبۀ کشوری احتمالاً ازطریق فرستادۀ رئیس‌جمهور با آن‌ها مشورت می‌کنیم.[3]

4.      درخواست وضع تحریم در چهارچوب منشور هفتم سازمان ملل را مطرح می‌کنیم.

5.      شما با حضور در مجمع‌عمومی سازمان ملل، خواستار حمایت از روند حفظ قوانین بین‌المللی می‌شوید.

6.      به‌‌صورت رسمی، روابط خود با ایران را قطع می‌کنیم، دیپلمات‌های این کشور را اخراج می‌کنیم و خواستار آزادی شهروندان خود می‌شویم (بلافاصله پس از پنج گزینۀ بالا اگر مورد پذیرش قرار نگرفتند).

7.      تا زمانی که گروگان‌ها آزاد نشوند، اقدام به محاصرۀ بنادر ایران می‌کنیم و هشدار می‌دهیم که اگر گروگان‌ها آسیب ببینند یا محاکمه شوند، اقدامات مستقیم بیشتری انجام خواهیم داد.

8.      درصورتی‌که ایرانی‌ها آسیب‌رساندن به گروگان‌ها را آغاز کنند، چه در واکنش به محاصرۀ بنادر یا بدون آن، مجموعه‌ای از پاسخ‌های نظامی (و نه‌تنها یک حمله)، آمادۀ اجرا هستند.

9.      در همین زمان، نسبت‌به آیندۀ روابط با ایران، ازجمله انجام عملیات مخفی، به جمع‌بندی داخلی می‌رسیم.