310- پیشنهاد جدید از سوی بنی­ صدر

یادداشت موسکی وزیر امور خارجه برای رئیس‌جمهور کارتر[1]

واشنگتن، 3 جولای 1980

موضوع:

           پیشنهاد احتمالی ازسوی بنی‌صدر

ما به‌تازگی گزارشی دریافت کردیم از جلسه‌ای که دیروز در مادرید،[2] بین رضا پسندیده، برادرزادۀ خمینی (فرزند برادر بزرگ‌تر خمینی) و وکیل ساکن واشنگتن، استنلی پوتینجر[3] برگزار شده است.[4] جلسه به درخواست پسندیده برگزار شده بود. براساس گفته‌های پوتینجر، پسندیده مدعی شد که نمایندۀ اعزامی، بنی‌صدر است. او تصریح کرد که بنی‌صدر علاقه‌مند است که گفت‌وگوهایی بین نمایندگان او و آمریکا در اروپا انجام شود تا برای رفع مشکلات کنونی، ازجمله موضوع گروگان‌گیری تصمیم‌گیری شود.

پسندیده به پوتینجر گفته است که این پیشنهاد با هماهنگی بنی‌صدر مطرح می‌شود و خمینی نیز در جریان است. او مدعی است که دوست نزدیک و شریک بنی‌صدر است و اطلاعات ما نشان می‌دهد که احتمالاً ادعایش درست است. او همچنین می‌گوید که به‌عنوان یک کانال ارتباطی بین بنی‌صدر و خمینی، عمل می‌کرده است.

 پسندیده مدعی شده است که پیشنهاد برای گفت‌وگو با آمریکا، برگرفته از اجماعی است که بین خمینی، بنی‌صدر، پدر پسندیده (برادر خمینی) و خود او حاصل شده است، نسبت به اینکه زمان پایان‌دادن به این بحران فرارسیده است. پسندیده گفت: «بنی‌صدر تلاش دارد که از دل این گفت‌وگوها، طرحی را برای ارائه به مجلس آماده کند.» گزارش‌ها نشان می‌دهد که او معتقد است که بیشتر نمایندگان مجلس، در این موضوع از وی حمایت خواهند کرد.

تا وقتی اطلاعات بیشتری به دست نیاورده‌ایم، نباید نشان‌دادن این دست دوستی را بیش از حد مهم جلوه دهیم. بااین‌حال، وجود یک کانال ارتباطی مستقیم با بنی‌صدر بسیار سودمند است؛ بنابراین من معتقد هستم که باید این ارتباط را پیگیری کنیم. درصورت تأیید شما، من پیام شفاهی را که به پیوست آمده است، به پوتینجر (وکیل ساکن واشنگتن) منتقل می‌کنم که مشتمل بر پیشنهادی برای اعزام یک نماینده (احتمالاً ساندرز) برای دیدار با پسندیده و بحث دربارۀ مسائل مهم بین ایران و آمریکاست.[5]

پیوست

پیام شفاهی[6]

واشنگتن، بدون تاریخ

نماینده‌ای ازطرف دولت ایالات متحده، آمادۀ انجام ملاقاتی محرمانه با نمایندۀ رئیس‌جمهور بنی‌صدر، در یک مکان موردتوافق طرفین است تا دربارۀ مسائل بین دو کشور بحث و تبادل‌نظر صورت بگیرد. این مسائل عبارت‌اند از:

-      آزادی گروگان‌های آمریکایی؛

-      مسدودسازی دارایی‌های ایران در آمریکا؛

-      ایجاد اختلال در جریان تجارت ایران؛

-      رابطۀ بین آمریکا و ایران مبتنی بر به‌رسمیت‌شناختن انقلاب اسلامی به‌عنوان واقعیتی جدید در ایران و حق مردم این کشور برای تعیین سرنوشت خود؛

-      حل‌وفصل سایر موضوعات بین دو کشور براساس اصول و قواعد بین‌المللی و نیز منشور سازمان ملل.