16- بررسی شرایط برخورد با امام خمینی (ره)

یادداشت اطلاع‌رسانی رئیس‌دفتر ضدتروریسم[1] (آنتونی کواینتن[2]) به معاون امور سیاسی وزیر امور خارجه[3] (نیوسام)[4]

واشنگتن، 8 نوامبر 1979

موضوع:

           [کمتر از یک سطر از طبقه‌بندی خارج نشده است.] خمینی ـ الزاماتی برای مذاکرات

[سه پاراگراف (17 سطر) از طبقه‌بندی خارج نشده است.]

1.       ما نباید خمینی را تحریک کنیم یا اظهاراتی داشته باشیم که شرایط را دوقطبی می‌کند. اظهارات قاطعانه درمورد آنچه که ‌نمی‌توانیم ‌انجام بدهیم، بی‌شک نتیجۀ معکوس خواهند داشت.

2.      باید قدرتمند به نظر برسیم. ازآنجاکه خمینی به قدرت احترام می‌گذارد، پس باید تلاش کنیم تا تصویری از قدرت را بدون تهدید ارائه دهیم. همچنین لازم است تا نشان دهیم که قدرت و حکومت خمینی را در وضعیت کنونی می‌پذیریم، اما با ذکر این نکته که اگر مشکلی پیش بیاید، ایران باید تاوان سنگینی بپردازد.

3.      هر پیشنهادی که به او می‌شود، باید با مواضع و اعتقاداتش هم‌خوانی داشته باشد. پیشنهاد چانه‌زنی، میانجیگری یا مذاکره فایده‌ای به همراه نخواهد داشت. در این زمینه، موضع سازمان آزادی‌بخش فلسطین، مبنی‌بر اجتناب ازجانب آمریکا بسیار بجاست.

4.      ما باید نسبت‌به اعطای مستقیم امتیازات به خمینی، تمایلی از خود نشان ندهیم. او احتمالاً این کار را یک نقطه‌ضعف به حساب می‌آورد و امتیازات بیشتری را طلب خواهد کرد؛ به‌هرحال، اگر اعلام شود که امتیازات داده‌شده، به‌صورت غیرمستقیم بوده است، او ممکن است این اقدام را تسلیم در برابر قدرتش قلمداد کند و بنابراین تصمیم بگیرد که به‌صورت یک‌جانبه رویۀ موجود را پایان دهد.

5.      زمان با ماست. باید وانمود کنیم که توپ در زمین خمینی است و ما منتظر اقدام ازسوی ایران هستیم. باید اجازه دهیم تا پیشنهادهایی مانند نظر سازمان آزادی‌بخش فلسطین مطرح شوند؛ البته بدون اینکه هیچ پیوند مستقیمی با آمریکا پیدا کنند. دشمنی مشهور سازمان آزادی‌بخش با آمریکا یک جنبۀ بسیار مثبت در ارتباط این گروه با خمینی است.

6.      بعید است که درخواست‌های بشردوستانه خمینی را به واکنش وادارد، اگرچه ممکن است برخی از پیروانش را تحت تأثیر قرار دهد.

[کمتر از یک سطر از حالت طبقه‌بندی خارج نشده است] امکان رنج‌دیدن گروگان‌ها از ضربات روحی شدید وجود دارد. پیام رسیده از ژنو[5] نیز حکایت از نگرانی مشابه دارد. در شرایط کنونی، ما باید یک برنامۀ احتیاطی در نظر بگیریم تا اطمینان حاصل شود که گروگان‌ها بلافاصله بعداز آزادی، از خدمات پزشکی و روانی کافی برخوردار می‌شوند.