سند شماره 54

گزارش اقتصادی پاکستان

موضوع سند

مشخصات ارسال سند

از: سفارت آمریکا در اسلام آباد

محرمانه

به: وزارت امور خارجه در واشنگتن دی - سی

1358-05-09- 1979-07-31

متن سند

سند شماره (54)

تاریخ: 9 مرداد 1358- 31 ژوئیه 79

خیلی محرمانه

از: سفارت آمریکا در اسلام آباد

به: وزارت امور خارجه در واشنگتن دی. سی.

موضوع: بودجه مخارج، بودجه مربوط به سوبسید، دفاع و قروض بخش عمده ای را در بر می گیرند

1- خلاصه: علیرغم اقدامات جدید و افزایش مالیاتها به منظور افزایش عوارض مالیاتی از 13 درصد به کمتر از 14 درصد تولید ناخالص ملی، کسری بودجه پاکستان باز هم دو برابر کسری بودجه سال قبل خواهد بود؛ چون در مخارج عادی و عمرانی افزایش چشمگیری ایجاد شده است. رقم 13 درصدی ما بیشتر از رقم 12 درصدی مورد استفاده توسط غلام ایشاو در سخنرانی بودجه ای خود می باشد، چون او از رقم تجدیدنظر شده در بودجه 79/1978 استفاده کرده، ولی ما برآورد بودجه اصلی را به کار گرفته ایم. رقم مورد استفاده ما در رابطه با تولید ناخالص ملی در سالهای 80/1979 با در نظر گرفتن نرخ تولید ناخالص ملی حدود 14 درصد رشد را نشان می دهد. بخش اعظم افزایش بودجه عمرانی به سوبسید کود شیمیایی، هزینه های مربوط به مؤسسات دولتی مانند کارخانه ذوب آهن کراچی و پروژه های آب و برق اختصاص یافته است. (پایان خلاصه)

2- تحرک و تجهیز منابع در رابطه با بودجه سال جاری، ظاهرا عظیمترین تلاش در تاریخ پاکستان است. در نتیجه مالیاتهای جدید و افزایش یافته، مالیاتهای بودجه طوری تعیین شده که 24 درصد افزایش یابد، که اگر این رقم تحقق یابد قطعا از نرخ جاری تولید ناخالص داخلی فراتر خواهد رفت. دیگر درآمدها طوری برنامه ریزی شده تا 11 درصد کاهش یابد و علت آن نیز دریافت کمتر کمک خارجی است تا بدین ترتیب جمع درآمدها تنها 9 درصد بیش از بودجه اصلی سال گذشته باشد.

حجم عظیم مالیاتها بشدت تنفر پاکستانیها را برانگیخته است، لیکن می بایست تلاشی باشد، در جهت ادامه حیات پاکستان نسبت به استطاعت خود آن کشور که امری است که همیشه از طرف جامعه کمک دهنده توصیه می شود. مع الوصف و متأسفانه،افزایش بودجه در بخش مخارج تأثیرات خیرخواهانه

ص: 433

(ناپسند داخلی) را بیش از حد از میان برداشته است. در این بودجه مخارج 21 درصد افزایش خواهد داشت تا کسری بودجه در مقایسه با کسری بودجه اولیه (که به طرز کاذبی میزان کسری آن پایین بود) سالهای 79/1978 دو برابر شود. این پیام افزایشهای عمده را مشخص می کند و اساس آن نیز بودجه ای است که در 28 ژوئن ارائه شده است. تغییرات پیشنهادی رئیس جمهور ضیاء در 27 ژوئیه هنوز تحت بررسی است، و بر نتیجه این پیام تأثیر چندانی نخواهد داشت.

3- رشد مخارج در بودجه عادی بیشتر از بودجه عمرانی است و علیرغم افزایش اخیر در نرخ گندم در جیره گاهها، بخش اعظم افزایش کسری بودجه حاصل سوبسیدهای زیاده از حد است. قروض بیشتر در زمینه خدمات مربوط به وامها (17 درصد)، مخارج دفاعی (15 درصد) و سوبسید (61 درصد) حدود چهار پنجم افزایش کلی غیرعمرانی را در بر می گیرد. (رقم مربوط به سوبسید دربرگیرنده سوبسید کود شیمیایی که در بودجه عمرانی گنجانده شده، نمی باشد) در حالی که درصد افزایش بودجه دفاعی کمتر از درصد افزایش کل بودجه بوده است. معذالک حدود 150 میلیون روپیه یعنی بیشترین افزایش موجود در بودجه را شامل می گردد. در رابطه با نیازهای نظامی، و آمادگی ارتش پاکستان، رقم مذکور بدون شک معتدل است. افزایش مخارج مربوط به نیروهای مسلح غیرنظامی و پناهندگان افغانی هزینه های امنیتی را برابر با 220 میلیون روپیه خواهد نمود.

4- در حالی که افزایش بودجه دفاعی و قروض بر استحکام بودجه تأثیر می گذارد، رقم عظیم سوبسید نشانگر بیماریهای اقتصاد پاکستان است. حدود 65 میلیون روپیه در رابطه با صدور منسوجات کنار گذاشته شده تا رقابت در این زمینه افزایش یابد، در حالی که مقدار مشابهی نیز به منظور سوبسید صادرات پنبه خام کنار گذاشته شده است. 32 میلیون روپیه برای جبران اقدام بانک هایی که با نرخ بهره کمتری به تجارت پیشگان وام می دهند به عنوان انگیزه یا وسیله ترغیب کنار گذاشته شده است. سوبسید روغن خوراکی برای پایین نگه داشتن قیمت آن به 324 میلیون روپیه بالغ شده است.

5- یک پنجم باقیمانده افزایش در مخارج عادی یعنی 900 میلیون روپیه در رابطه با مواردی از قبیل انتقال هزینه دانشگاهها و دانشکدهها از ایالات (224 میلیون روپیه) به دولت مرکزی، افزایش کمک دولت به شرکتهای ملی نفتی (95 میلیون روپیه)، مخارج بخش لجستیکی ملّی که توزیع کننده واردات گندم و کود (166 میلیون روپیه) می باشد و انرژی اتمی (13 میلیون روپیه) و زمینه های دیگر (400 میلیون روپیه) پدید آمده است.

6- مخارج عمرانی، برابر با 23 میلیارد روپیه در رابطه با بودجه اولیه سالهای 79/1978، 21 درصد افزایش یافته است. حدود نیمی از 4 میلیارد روپیه افزایش مربوط به افزایش سوبسید کود (73 درصد)، مخارج قدیمی و جدید تأسیسات دولتی (30 درصد) و پروژه های آب و برق (36 درصد) می باشد.

مهمترین افزایش در بخش بودجه عمرانی در رابطه با سوبسید کود است که بالغ بر 700 میلیون روپیه بوده است. مخارج مربوط به کارخانه ذوب آهن کراچی حدود 250 میلیون روپیه یا 8 درصد و مخارج مربوط به پروژه های دیگر مربوط به آن مانند بندر قاسم به سطح 290 میلیون روپیه رسید که 30 درصد افزایش یافته است. دیگر مخارج عمده صنعتی در رابطه با مؤسسات گسترش گاز و نفت حدود 50 درصد افزایش و به 750 میلیون روپیه بالغ گشته و ادامه اکتشاف و گسترش منابع و شرکتهای راهسازی از 50 میلیون روپیه سال گذشته به 290 میلیون روپیه بالغ شده، که علت آن نیز احتمالاً نیاز به خرید اتوبوسهای جدید

ص: 434

برای جایگزین شدن اتوبوسهای قدیمی بین شهرهای بزرگ پاکستان بوده و حدود 100 میلیون روپیه نیز برای هریک از کارخانه های کود فوجی و مؤسسه اتومبیل سازی پاکستان اختصاص یافته است. افزایش پروژه های آب و برق 300 میلیون روپیه در رابطه با برق رسانی به 2000 دهکده و 123 میلیون روپیه نیز در رابطه با پروژه های کنترل پیشرفت نمک و بازسازی زمینها اختصاص یافته است.

منبع: اسناد لانه جاسوسی - جلد 46 - کتاب 46 - صفحه 433