سند شماره

طرح های آزادی گروگان ها

موضوع سند

متن سند

یادداشت اداره‌کنندۀ اطلاعات مرکزی برای معاون سازمان اطلاعات مرکزی (کارلوتچی)[1]

واشنگتن، 14 فوریه 1980

موضوع:

گفت‌وگوی 14 فوریه 1980 [علامت نشان‌دهندۀ طبقه‌بندی از طبقه‌بندی خارج نشده است.]

[محتوای غیرمرتبط با بحران گروگان‌گیری از این قسمت حذف شده است.]

5. سپس ما دربارۀ یافته‌های ناظر به ایران بحث کردیم.[2] من فهرست افرادی را که با آن‌ها ارتباط گرفته بودیم، نشان دادم و ایدۀ ایجاد یک جبهۀ ملی جایگزین را تشریح کردم. من به این نکته اشاره کردم که این کار بی‌شک خطراتی را برای مذاکرات آزادی گروگان‌ها به همراه خواهد داشت، ولی این ذات اقدام سیاسی است.

ما می‌بایست با افرادی که حکومت آن‌ها را نپذیرفته‌اند و آشکارا با آن‌ها برخورد می‌کنند، به‌صورت پنهانی مرتبط شویم. نمی‌توانیم این افراد را مانند یک شیر آب مرتب بازوبسته کنیم. من تذکر دادم که ما روند امور را کند کرده‌ایم. اگرچه به‌نوعی خطر ارتباط و همکاری بختیار با عراق وجود دارد، ولی به نظر ما او آمادۀ اقدام نیست و هیچ‌کدام از این دو، بدون پشتیبانی ما امکان حرکت ندارد. من در ادامه توضیح دادم که درهرحال باید مسیر تلاش‌های جاری را ادامه بدهیم، به‌دلیل خطری که درصورت ناتوانی بنی‌صدر در تأثیرگذاری بر امور، خلأ قدرت می‌تواند ایجاد کند.

دیدگاهی دربارۀ اینکه روابط با بنی‌صدر چقدر خوب و مثبت بوده است و او تاکنون چقدر به سخنان و وعده‌هایش عمل کرده است، مطرح شد. دررابطه‌با اینکه چه چشم‌اندازی برای بنی‌صدر در بلندمدت وجود دارد، به‌ویژه در حوزۀ اقتصاد، من آب پاکی را روی دست افراد ریختم [علامت نشان‌دهندۀ طبقه‌بندی از طبقه‌بندی خارج نشده است].

6. در ادامه، احتمال گره‌خوردن روند مذاکرات برای آزادی گروگان‌ها را تشریح کردم که به‌سبب یکی از این سه دلیل ممکن است رخ بدهد: الف. خمینی کنار نیاید؛ ب. خمینی و بنی‌صدر درخواست‌هایی فراتر از توان و قدرت کشور مطرح کنند؛ ج. دانشجویان چپ‌گرا به گروگان‌ها در زمان آزادی آسیب بزنند [علامت نشان‌دهندۀ طبقه‌بندی از طبقه‌بندی خارج نشده است.]

7. بنابراین من خاطرنشان کردم که بهتر است ما همچنان گزینۀ انجام عملیات نجات را حفظ کنیم و پیشنهاد دادم که علی‌رغم خطرات موجود، باید فرایند انجام عملیات توسط گروه عملیات‌ ویژه را در پایان ماه، به‌عنوان پشتیبان این موضوع پیگیری کنیم. پیشنهاد من این بود که فردا با دیوید جونز دیداری داشته باشیم. از من سؤال شد که آیا روالی برای بررسی مداوم وضعیت اقدامات مخفیانه از این دست، با شورای امنیت ملی و وزارت امور خارجه وجود دارد؟ من در پاسخ توضیح دادم که ما در این رابطه، همکاری نزدیکی با وزارت امور خارجه داریم و چهارچوب‌هایی را نیز برای بازنگری به‌صورت منظم، تنظیم کرده‌ایم. [علامت نشان‌دهندۀ طبقه‌بندی از طبقه‌بندی خارج نشده است.]

[محتوای غیرمرتبط با بحران گروگان‌گیری از این قسمت حذف شده است.]

استانسفیلد ترنر

[1]. Central Intelligence Agency, Office of the Director of Central Intelligence, Job 95M01183R: Policy Files (1977–1981), Box 1, Folder 3: DCI Turner—Eyes Only Files—Memos and Meetings with Various Officials and Subjects.

سرّی؛ تنها برای مشاهدۀ گیرنده. این یادداشت محتوای جلسۀ ترنر با کارتر در همان روز را بازگو می‌کند. براساس کتاب خاطرات کارتر، آن‌ها از ساعت 11:01 ظهر تا 11:35 جلسه داشتند. در یادداشت دیگری به تاریخ 14 فوریه، ارسالی برای کارلوتچی، مک‌ماهون و کوگان، ترنر گزارش داده است که در روز 13 فوریه، به برژینسکی اطلاع داده است که هدف کلی او از دیدار با کارتر «رسیدن به درکی بهتر از دیدگاه رئیس‌جمهور دربارۀ اقدامات مخفیانه‌ای است که اکنون درحال انجام آن هستیم، بوده است و اینکه او تا چه اندازه به این اقدامات پایبند است». برژینسکی در طول بحث‌ها به ترنر گفته است که به نظر او، احتمال تأیید عملیات توئین اوتر بسیار کم است، ولی بااین‌حال، ترنر باید موضوع را در جلسه با کارتر مطرح نماید.

Central Intelligence Agency, Office of the Director of Central Intelligence, Job 95M01183R: Policy Files (1977–1981), Box 1, Folder 3: DCI Turner—Eyes Only Files—Memos and Meetings with Various Officials and Subjects.

[2]. نک: سند 110.

منبع: - جلد - - صفحه