InternationalDocument
43501
متن سند
واشنگتن، 5 نوامبر 1979
موضوع:
تصرف سفارت ایالات متحده و بازداشت کارکنان آن
شرکتکنندگان:
آیتالله سیدمحمد بهشتی
هنری پرکت،[2] مسئول میز ایران[3] در وزارت امور خارجۀ آمریکا
آقای پرکت با آیتالله بهشتی تماس گرفت تا از او برای آزادی کارکنان سفارت و خروج دانشجویان کمک بگیرد. این درخواست با لحنی نوعدوستانه بیان شد و عبارات بهکاررفته در آن حاکی از درک دیدگاههای مردم ایران و اهداف انقلاب بودند.
آیتالله اینگونه پاسخ داد که وقتی یک کشور از روابط حسنه سخن میگوید، درحالیکه به دشمن اصلی ایران پناه میدهد، غیر خشم نباید انتظار دیگری از مردم ایران داشته باشد.
شاه میتوانست به کشور دیگری برای درمان برود. حضور بختیار و سایرین در انگلستان[4] موجب خشم مردم و درنتیجه اشغال سفارت بریتانیا[5] شده است. ایران به مسیر خود ادامه میدهد و اگرچه خواهان روابط مساوی با تمامی کشورهاست، اما مستقل باقی خواهد ماند.
دانشجویان تأکید کردهاند که امنیت گروگانها را تأمین میکنند. ما نمیتوانیم در برابر شور و اشتیاق ملت بایستیم؛ بین رهبری ایران و خواست مردم جدایی وجود ندارد. همچنین، بهشتی به آمریکا توصیه کرد که با دقت «علل حقیقی اتفاقاتی را که برای هیچکس خوشایند نیست» را مورد توجه قرار دهد. مقامات ایران تمام توان خود را برای کنترل اوضاع به کار میگیرند، اما این مسئله بیشتر به واکنش آمریکا و بریتانیا بستگی دارد.
براساس گفتههای بهشتی، دولت آمریکا باید پاسخی قانعکننده به مردم ایران درمورد حضور شاه در این کشور بدهد. اظهارات درمورد روابط حسنه میتواند به بهبود اوضاع کمک کند و مقامات ایران نیز انتظار چنین اظهارات و بیانیههایی را دارند.
درنهایت، بهشتی موافقت کرد تا با اعضای شورای انقلاب[6] و سایر تصمیمگیرندگان صحبت کند تا ببیند چه کاری میتوان انجام داد.
[1].Department of State, Records of David D. Newsom, Under Secretary of State for Political Affairs, Subject Files, 1978–1981, Lot 81D154, Memoranda of Conversation. Secret.
[2]. Henry Precht
[3]. Country Director for Iran
[4]. England
[5]. UK Embassy
[6]. Revolutionary Council
زمان یافت نشد!
تجهیزات یافت نشد!
قرارداد یافت نشد!
سایر کلمات یافت نشد!