Post
32531
از: سولیوان، سفارت آمریکا، تهران - 2796
محرمانه
به: وزارت امور خارجه، واشنگتن دی. سی - فوری
1357-12-17- 1979-03-08
متن سند
سند شماره 95
محرمانه
8 مارس 1979 - 17 اسفند 1357
از: سفارت آمریکا، تهران - 2796
به: وزارت امور خارجه، واشنگتن دی. سی - فوری
موضوع: وضعیت کنونی سفارت آمریکا در تهران
1- (محرمانه- تمام متن)
2- در تاریخ هشتم مارس 1979، بیست و دو روز بعد از حمله مسلحانه، که خساراتی را به سفارت وارد آورد، سفارت آمریکا در تهران فعالیت دوباره خود را در ساختمان مرکزی که هنوز بقایای آزاردهنده گاز اشک آور را در خود دارد، شروع کرده است. با ارتباطات کمی که داریم انجام این امر کار سخت و طاقت فرسایی است. به منظور کم کردن آثار گاز اشک آور بعضی از وسایل که گاز را در خود نگه می دارند از قبیل کلیه قالیچه ها، پرده ها و اشیای اضافی دیگر به محل دیگری منتقل خواهند شد. امروز به اقتضای فصل به شدت برف می بارد.
3- در هر صورت تمام شیشه های شکسته پنجره ها تعویض شده اند و درب های ساختمان یا با سیم خاردار بسته و یا سنگربندی شده اند و به جز اثرات گلوله ها و کرکره های جلوی پنجره ها که از بین رفته اند نمای بیرونی ساختمان کم و بیش عادی به نظر می رسد. در داخل ساختمان، مبلمان اتاق ها که صدمه ندیده و نشکسته است از آلودگی ها پاک شده و در قسمت اداری جای داده شده اند اما تقریباً هر چیزی که صدمه پذیر بوده از قبیل تابلوهای نقاشی، عکس ها و نقشه ها و غیره از بین رفته است.
4- چون تعداد کارکنان و مقدار کار سفارت خیلی کم شده است، ما بی معطلی از ساختمان مرکزی و محوطه سفارت استفاده می کنیم. در اثر این اقدام، کلیه فعالیت ها و کارهایمان به جز فعالیت های مربوط به «سازمان ارتباطات بین المللی» و بیمارستان را به محوطه سفارت آورده ایم. این بدین معنی است که باقیمانده افراد گروه مستشاری کمک های نظامی به اضافه قسمت کنسولی، هر دو در این قسمت کار خود را انجام می دهند. وضعیت حاضر نیاز به کنترل آسان تری دارد ولی در همان حال می تواند هدف تمرکز یافته ای (جهت اقدامات خرابکارانه- م) باشد.
5- کارمندان ایرانی ما، کم و بیش دست نخورده اند و به طور تقریب داریم حساب می کنیم که چه تعداد از کارمندان ایرانی خود را از دست داده ایم، اگر داده باشیم. و می کوشیم که بعد از سپری شدن تعطیلات آخر هفته- جمعه و شنبه- با راه انداختن برخی کارهای اساسی، از سفارت یک چهره عادی داشته باشیم. بنابراین از روز یکشنبه یازدهم مارس تنها با محروم بودن از ارتباطات سریع، قادر خواهیم بود نسبتاً به صورت عادی فعالیت کنیم. به محض اینکه ارتباط هوایی ما برقرار و تجهیزات ارسال سریع ما به دستمان برسد و نصب گردد انتظار داریم که بتوانیم محدودیت های مخابراتی خود را برطرف سازیم.
6- امروز زمان مناسبی است که آنچه را در خلال سه هفته گذشته انجام داده ایم مرور کنیم
ص: 181
و بررسی نماییم که چه وظایف فوری در پیش رو داریم. تمام این مسایل باید با توجه به شرایط و موقعیت انقلابی ایران، یعنی جایی که هیچ گونه قدرت ثابتی وجود ندارد و صفیر گلوله ها رویداد ثابت و روزمره است مورد بررسی و مطالعه قرار گیرند.
7- در بازبینی و مرور فعالیت های گذشته مان، مهم ترین و قطعاً وقت گیرترین کار، تخلیه آمریکاییان بوده است. این کار و انتقال این گروه تنها بخشی از تلاش ما را شامل می شود. بعد از ترک آنها مجبور شدیم در مورد جماعت آمریکاییان رسمی و اداری وقت زیادی صرف جمع و جور کردن اموال و اسباب و اثاثیه آنها، بسته بندی کردن، موقتاً انبار کردن و فرستادن آنها به فرودگاه برای حمل به خارج با هواپیمای کرایه ای کنیم و این کارها هنوز هم ادامه دارد. گرفتاری خاص ما در مورد اتومبیل هایی است که به جا گذاشته اند و حفاظت از آنها، کلیدها و مدارکشان در مقابل دزدیهای تهدیدکننده، باعث شده که محوطه چمن کاری سفارت به پارکینگ ماشین های مستعمل تبدیل شود.
8- موضوع بسته بندی، حمل و نقل و جور کردن این اثاثیه خصوصاً برای گروه مستشاری کمک های نظامی کاری دست و پا گیر بوده است. بعضی از اموال خانه های گروه مستشاری کمک های نظامی متعلق به دولت ایران است. تعدادی از این اتومبیل هایی که مورد استفاده خصوصی پرسنل این گروه قرار گرفته بود از خدمات نیروهای مسلح ایران قرض گرفته شده بود. تعدادی از مجوزهای عبور اتومبیل ها منقضی شده و تعدادی دیگر هنوز به قوت خود باقی اند و دریافت اسناد و مدارک در دفتر مهندسی خلیج غیرقابل دسترسی است. مأموران گروه مستشاری کمک های نظامی که این کار را دنبال می کنند، هر از گاهی (تقریباً به طور روزانه) توسط کمیته های محلی دستگیر می شوند که باید با وساطت مقام های بالاتر آزاد شوند.
9- در اثر این تخلیه و انتقال، هم اکنون تعداد آمریکاییان رسمی مستقر در ایران کم تر از صدنفر است. کل آمریکاییان دور از وطن در ایران تخمیناً کم تر از 1000 نفر می باشد. رقم آخر شامل 2500 تا 3000 نفری که ادعای قانونی مبنی بر تابعیت کشور ما را دارند، (افراد دوملیتی، فرزندان زوج های مختلط و یا ایرانیان متولد شده در آمریکا) نمی شود. از این گروه که به طور دائم ساکن شده اند انتظار نمی رود که در صدد ترک اینجا برآیند اما آنها گاه به گاه از کنسولگری خواسته ها و از این هیأت توجهاتی را انتظار دارند.
10- کار دوم مرمت ساختمان خود سفارت بوده است. قبلاً وضع ساختمان اصلی را گزارش کرده ایم. منزل سفیرکبیر را که تقریباً تمام شیشه های پنجره آن در اثر تیراندازی مثل بقیه جاها خرد شده بود دوباره شیشه انداخته ایم و قفل ها و درب ها را مرمت کرده ایم. خسارات داخلی وارده به روکش سقف ها و دیوارها، آینه ها و درب هایی که قفل و دستگیر ه های آن در اثر تیراندازی از بین رفته است در مرحله بعد تعمیر خواهد شد. تعمیرات موقت و سطحی در مورد ساختمان های دیگر نیز انجام شده است. ما درگیر مقابله مستمری بر علیه دست اندازی های نیروهای حفاظتی ایرانی مان به چندین تأسیسات خصوصاً شرکت تعاونی
ص: 182
پر از جنس مان هستیم و در این زمینه کاری از دست ما برنیامده است. تغییر محل بعضی از فعالیت ها و خدمات به علت همین قضیه صورت گرفته است.
11- کار سوم، اقدام خسته کننده و ملال آور بازپس گیری ساختمان سازمان ارتباطات بین المللی، سازمان ارتباطات بین المللی که در مالکیت ما قرار دارد- از فداییان خلق بوده است. ظاهراًً با اعتقاد به این که این ساختمان متعلق به «سیا» است، فداییان خلق به مدت دو هفته آن را اشغال کردند. (در نام گذاری اینجا، آدم های خشک و احمق و کم توجهی که اسم سرویس اطلاعات و ارتباطات آمریکا، را عوض کردند، درس های عبرت آموزی گرفتند). ساختمان فعلی تنها یک چهاردیواری محض است که کلیه تجهیزات آن به سرقت رفته و یا تخریب شده است. در این لحظه ابتدایی ترین کار این است که چگونه امنیت این ساختمان را که بتواند فعالیت آتی خود را شروع کند، فراهم سازیم.
12- چهارمین کاری که انجام داده ایم ادای مطالبات کارمندان ایرانی است که در گروه مستشاری کمک های نظامی آمریکا، در پست های اطلاعاتی شمال و در گروه های پشتیبانی پست های مذکور کار می کردند. این پرداخت مدتی کارمندان را ساکت و آرام خواهد کرد اما هنوز لازم است در پی راه حل های بلندمدت تری باشیم.
13- وظیفه مستمر دیگر مسئله امنیت محوطه سفارت است. هم اکنون محوطه سفارت توسط سه گروه جداگانه حفاظت می شود. گروه اول دسته ای از مجاهدین اند که توسط کمیته به این کار گماشته شده اند و مسئولیت کلی به عهده آنانست. گروه دوم دسته کوچکی است که «دکتر یزدی» برای حفاظت از سفیر و خانه اش تعیین کرده است و گروه سوم دسته مختلطی از نیروی هوایی اند که در اطراف دیوارهای شرقی و جنوبی سفارت گشت می زنند. علاوه بر اینها مأمورین نگهبان تمام وقت ایرانی و یک نفر مأمور امنیتی از نیروی دریایی خودمان است که جلوی درب ورودی نگهبانی می کنند. همچنین ما سه افسر امنیتی داشتیم. ما به محافظین ایرانی برای مقابله به مثل با تیراندازان ناشناس و تروریست هایی که از داخل اتومبیل هایشان تیراندازی می کنند و آرامش شب های تهران را به هم می زنند نیاز داریم. بنابراین نمی خواهیم همه آنان را کنار بگذاریم. بازداشتن آنها از دعوای با یکدیگر، از چاپیدن اموالمان و تیراندازی کردن به ساختمان ها وقت زیادی از ما می گیرد.
14- مشکلات و مسایل زیاد دیگری در ارتباط با رویّه و طرز عمل گذشته ما وجود دارد. داستان های زیادی راجع به گماشتگان و مأمورین ما، تسهیلات پستخانه نظامی، داروخانه های ما و تجهیزات و دستگاه های ما در بخش ارتباطات و ترمینال حمل و نقل هوایی نظامی، منطقه گلف واقع در خانه های سازمانی آمریکاییان بر سر زبان هاست. در حالی که کمیته های مختلف، شخصیت های اسلامی و عناصر رقیب در دولت هر کدام مشکلات و مسایلی دارند. این موضوعات نیز در چنین جوی همیشه مورد حمله و انتقاد قرار می گیرند. ما همیشه به نگهبانان و گماشتگان دسترسی نداریم و قادر نیستیم حملات مداوم را دفع کنیم و هر روز با
ص: 183
تاکتیک های جدید و ماهرانه برما فشار وارد می آورند.
15- همچنین مشکل خاص نقد کردن اجناس شرکت تعاونی بزرگ ما است. سعی ما آن است که محموله های موجود در بنادر را به منظور بازپرداخت پول طلبکارهایمان به فروش برسانیم. سعی داریم که اقلام باارزش را برای فروش های بعدی صورت برداری و نگه داری کنیم تا مطمئن شویم که از فروش آنها پول کافی برای پرداخت حقوق به کارمندان به دست می آوریم. سعی داریم شرکت تعاونی کوچک و مناسب تری (که به جای دادن خدمات به 8000 نفر تنها یک صد نفر را تحت پوشش خدماتی داشته باشد) ایجاد کنیم. موجودی های لیکور (نوعی شراب) ما که در جمهوری اسلامی قابل فروش نیست سهم سرانه «لیکور» هر یک از ما را در دنیا به بالاترین رقم خواهد رساند.
16- در میان همه این مسایل ما باید بر پایه اولویت ها، ضرورت های اساسی و بنیادی را نظم داده و تعیین کنیم. مثلاً گفتگوی دائمی با مقامات فرودگاه جهت امکان مراسلات سیاسی، با مسئولین عبور و مرور جهت کسب اجازه عبور آزاد، با فروشندگان جهت به دست آوردن مواد غذایی و با شرکت های خصوصی جهت گرفتن خدمات داشته باشیم.
17- در ضمن همه مسایل فوق سعی ما بر آن است که به عنوان یک سفارت انجام وظیفه کنیم. این به معنای حفظ ارتباطات سیاسی، جستجو برای تماس های تازه، جمع آوری اطلاعات و نظرات و اخبار است. سعی مان بر آن است که وضعیت های دشوار و پیچیده تر را تجزیه و تحلیل کنیم و به درخواست هایی که گاه به گاه واشنگتن از ما دارد جواب بدهیم.
18- با توجه به آینده، وظایف فوری و مبرم روشن است. باید حضور فیزیکی خود را مجدداً سر و سامانی بدهیم. این امر مستلزم تعمیر ساختمان ها، جایگزین کردن اقلام از بین رفته، برقراری ارتباطات کافی، و تعیین کارمندان ثابت برای اداره کارهای محدودتر از گذشته می باشد. اگر قصد تجدید فعالیت های کنسولی را در سطح وسیع و معقول داشته باشیم برای مبلمان و رنگ ساختمان «ایران گالری» که در مقابل ساختمان مرکزی سفارت قرار دارد نیازمند بودجه فوری هستیم، چون اجاره نامه محل سابق دارد منقضی می شود و در حال واگذاری آن هستیم.
19- مسئله امنیت در آینده موضوع مهمی است. امیدواریم که گارد حفاظت 24 نفره ای از نیروی دریایی داشته باشیم، اما با عدم برقراری امنیت بیرون از ساختمان توسط ایرانیان، آنها نخواهند توانست از محوطه سفارت، در مقابل حمله ای از نوع حمله ای که در روز چهاردهم فوریه متحمل شدیم، محافظت نمایند. پیش بینی اینکه چه زمانی، در این شهر، شرایط امنیتی برای وقوع حملات مشابه فراهم می شود ممکن نیست، اما می توان گفت بعضی حوادث، مثل دیدار شاه از ایالات متحده آمریکا می تواند بهانه و باعث حمله دیگری گردد.
20- چیزی که باقی می ماند حوزه فعالیت آینده ماست که باید مشخص شود. ما نمی دانیم چه موقع مشخص خواهد شد که می توانیم به فعالیت کنسولی کامل مبادرت ورزیم و نمی دانیم
ص: 184
آیا در آینده روابط لجستیکی نظامی خواهیم داشت یا خیر؟ در مورد اینکه هرگونه ارتباط اطلاعاتی داشته باشیم، شک داریم ولی آنهم باید همواره مدنظر قرار گیرد.
21- حل و فصل تمام این موضوعات احتیاج به زمان دارد. حل آنها تا اندازه ای در ارتباط با رفع کشمکش های مختلف سیاسی که هم اکنون ایران را دربرگرفته است، می باشد. اگر قرار باشد دولت بازرگان با آرمان های انسان گرایانه و دولت دموکراتیکش بر سرکار باقی بماند، ما از جو نسبتاً مساعدی برای کار و فعالیت برخوردار خواهیم بود. اگر در این مبارزه برای کسب قدرت، افراطیون مذهبی و یا مارکسیست ها غالب شوند، احتمالاً چشم انداز فعالیت های آینده سیاسی ما در اینجا فوق العاده محدود خواهد شد. هفته ها و ماه ها طول خواهد کشید تا به کُنه امور پی ببریم.
سولیوان
زمان یافت نشد!
اتفاق و وقایعی یافت نشد!
قرارداد یافت نشد!
سایر کلمات یافت نشد!