Post
39629
از: هیأت مستشاری نظامی آمریکا، تهران
محرمانه
به: وزارت دفاع، واشنگتن
1358-07-10- 1979-10-02
متن سند
سند شماره 212
محرمانه
2 اکتبر 1979- 10 مهر 1358
از: هیأت مستشاری نظامی آمریکا، تهران
به: وزارت دفاع، واشنگتن
مرجع: الف- سفارت آمریکا، تهران 021230ز - 2 اوت 1979- موضوع یادداشت وزارت امور خارجه ایران درباره پشتیبانی نظامی
موضوع: ملاقات با سرهنگ کامکار، معاون وزیر دفاع در امور تسلیحات - 2 اکتبر 1979
1- مرجع فوق به متن یادداشت دیپلماتیک وزارت امور خارجه ایران مورخ 23 ژوییه
ص: 484
1979 مربوط می شود که در آن علاقه نیروهای مسلح اسلامی ایران به دریافت تجهیزات و خدمات برای اقلام موضوع قراردادهای خریدهای نظامی خارجی در 11 ردیف بیان شده بود.
2- سرلشگر گاست و سرهنگ اسکات در روز 2 اکتبر 1979 به ملاقات سرهنگ کامکار، معاون وزارت دفاع ملی ایران، در دفترش رفتند.
3- کامکار خسته به نظر می رسید. او گفت سرماخورده است، کارش سنگین است و معمولاً بی حال است. به رغم این مسایل، خیلی صمیمی با ما برخورد کرد، و خود را با شور و اشتیاق نشان داد، و خوب به سخنان نمایندگان هیأت مستشاری گوش داد و پاسخ گفت.
4- نکاتی که مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت به شرح زیر بود:
الف- سرهنگ کامکار گفت قرار است همان روز جلسه ای با وزیر جدید دفاع ملی، دکتر مصطفی چمران، برگزار شود. ژنرال گاست از کامکار پرسیده بود که نظر او درباره عملکرد آتی وزیر جدید دفاع ملی ایران چیست و اینکه آیا احتمالاً او تغییراتی خواهد داد که روابط نظامی دو کشور، مجدداً رو به بهبود، هر چند بسیار محدود، بگذارد. کامکار گفت از زمانی که چمران وزیر دفاع شده، هنوز با او ملاقات نکرده است، ولی نخست وزیر امروز بعد از ظهر (2 اکتبر) او را برای معارفه به وزارت دفاع خواهد آورد. کامکار گفت از نظر او توجیه چمران قدری مشکل است و برداشت ما این بود که کامکار می داند انتصاب چمران سفارشی بوده است. کامکار «نقش چمران در لبنان» را یادآور شد و گفت که وزیر جدید دفاع ملی قدری از مسایل نظامی سر در می آورد. نکته جالب اینجاست که کامکار گفت چمران در جلسات مقامات رده بالای دفاع ملی در ماه ژوییه (احتمالاً در سمت معاون نخست وزیر در امور انقلاب) که در آن مسئله قطعات یدکی و نیاز به تجهیزات در نیروهای مسلح مطرح شده بود، شرکت داشت. ظاهراً هنوز تمایل چندانی به بحث مستقیم درباره قراردادهای خریدهای نظامی خارجی در چنین جلساتی وجود ندارد. طبق گفته کامکار، چمران پیشنهاد کرده بود تقاضای خود را کتباً به آمریکایی ها ابلاغ کنیم، که این تقاضا به صورت یادداشت دیپلماتیک 23 ژوییه به دست ما رسید. (مرجع الف)
ب- سرهنگ کامکار تقریباً با حسرت گفت که مسئله اصلی و مبرم این است که «ارتش را راه بیندازیم» که اشارة واضحی به مشکلات مربوط به نیروها، تعمیر و نگهداری و از همه مهمتر روحیه و نظم در ارتش بود. کامکار گفت تلاش زیادی برای حل این مشکلات کرده اند، ولی نتایج دلسرد کننده بوده است.
پ- ژنرال گاست خیلی کلی وضعیت صندوق امانی و تلاش هایی را که برای حفظ توانایی پرداخت آن مبذول شده است و همچنین تلاش های متقابل برای برقراری مجدد روابط نظامی بین دو کشور را توضیح داد. در پاسخ، کامکار نیز بر تمایل ایران برای داشتن نیروهای دفاعی توانمند تأکید کرد.
ت- گاست با اشاره به برنامه ریزی برای تیم پشتیبانی لجستیکی نظامی ایران در ایالات
ص: 485
متحده، به مذاکرات قبلی درباره برنامه مورد نظر ایران جهت استقرار یک تیم پشتیبانی لجستیکی در ایالات متحده اشاره کرد. کامکار اذعان داشت که چنین مسئله ای در رده های بالای وزارت دفاع ملی با نیروهای مختلف ارتش مطرح شده است و تصمیم گیری درباره آن 3 تا 4 ماه طول خواهد کشید. کامکار گفت نظر آنها بیشتر بر تشکیل یک تیم مجتمع از نمایندگان همه نیروهاست، که تحت نظارت وزارت دفاع ملی کار کند. گاست یک بار دیگر به کامکار گفت که دولت ایالات متحده از این نوع ترتیبات استقبال خواهد کرد و ترتیبات مشابهی نیز با سایر کشورها وجود دارد. همچنین این مسئله مطرح شد که با ماندن فقط 6 نفر در هیأت مستشاری، تلاش برای ارسال به موقع اطلاعات لجستیکی و فهرست نیازمندی ها به ایالات متحده بسیار دشوار است. این مسئله موضوع یک تلکس جداگانه خواهد بود.
ث- جهت اطلاع، کامکار گفت وظیفه سرتیپ صفری که همراه با یزدی به ایالات متحده سفر خواهد کرد، تلاش برای فروش شبیه سازهای اف-4 و اف-5 است که هنوز تصور می شود در ایالات متحده باشند. کامکار می دانست پیمانکار این پروژه شرکت سینگر است و به گفته صفری یک خریدار برای آن پیدا شده است، ولی قیمت خرید چندان رضایت بخش نیست.
ج- کامکار همچنین گفت پس از بازگشت یزدی و صفری از نیویورک، احتمالاً بسته به نتایجی که از مذاکرات هفته جاری شان با مرکز حسابداری مساعدت های دفاعی به دست بیاید، سراغ جزییات صندوق امانی خواهند رفت. کامکار گفت شاید آنها یک کارگروه تشکیل دهند و سپس مشخص کنند که آیا سفر به آمریکا برای بررسی جزییات ضرورتی دارد یا خیر.
زمان یافت نشد!
اتفاق و وقایعی یافت نشد!
قرارداد یافت نشد!
سایر کلمات یافت نشد!