سند شماره

117- وضعیت گروگان ها در گزارش کشیش های مسیحی

موضوع سند

متن سند

یادداشت برای پرونده‌ها[1]

واشنگتن، 25 دسامبر 1979، 4:30 بعدازظهر

موضوع:

خلاصۀ گفت‌وگوها با هیئت اعزامی کشیش‌های مسیحی و بروس لینگن

طی دو گفت‌وگوی امروز عصر با کشیش‌ها و یک جلسه با بروس لینگن پس‌از پایان ملاقات دوساعته‌اش با آن‌ها، بندهای زیر خلاصۀ فعالیت‌های آن‌ها تا به امروز است.[2]

این کشیش‌ها که پنج ساعت را در محوطۀ سفارت به ارائۀ سه خدمت مسیحی گذراندند، معتقدند 43 نفر را مشاهده کرده‌اند (هووارد 21 نفر را دید، کافین 16 نفر و گامبلتن و دوال 6 نفر). افرادی را که آن‌ها مشاهده کردند و بروس لینگن شناسایی کرده بود، در اولین ردیف متن پیوست بیان شده‌اند. کشیش‌ها همچنین 33 پیام شخصی را از گروگان‌گیرها دریافت کردند. ازآنجاکه این پیام‌ها سایر آمریکایی‌ها را شناسایی می‌کنند، در ردیف دوم بیان شده‌اند. در آخرین گفت‌وگوی ما با کشیش‌های مسیحی، آن‌ها هنوز تحلیل خود از اسامی و فهرست‌ها را تکمیل نکرده بودند؛ بنابراین اطلاعات پیوست ناقص است.

کشیش‌ها درخواست داشتند که ما هیچ پیامی به وابسته‌ها دربارۀ ارتباط‌گرفتن آن‌ها با گروگان‌ها ارسال نکنیم. در عوض تمایل دارند تا این اطلاعات ازسوی دفتر گروه روحانیت در نیویورک منتشر شود. همچنین آن‌ها تقاضا داشتند تا ما در نشست‌های خبری به ارتباط خود با آن‌ها اشاره نکنیم.

کشیش‌‌ها در ارتباطات بعدی خود با دانشجویان، تلاش خواهند کرد تا اختلاف بین ۵۰ تا ۴۳ گروگان را رفع کنند. آن‌ها سعی می‌کنند تا همۀ پنجاه نفر را قبل‌از ترک سفارت ببینند. آن‌ها همچنین این موضوع را در جلسۀ 26 دسامبر با قطب‌زاده مطرح خواهند کرد.

کشیش‌ها می‌گویند که هیچ بحثی از آزادی گروگان‌ها به میان نیامده است. همچنین به نظر آن‌ها، هیچ نشانه‌ای در هیچ‌کدام از گفت‌وگوها دالّ بر اینکه برخی از گروگان‌ها در مکان دیگری نگهداری می‌شوند، وجود نداشته است.

کشیش‌ها به بروس لینگن گفتند که از مقاومت و شجاعت گروگان‌هایی که با آن‌ها دیدار داشتند، شگفت‌زده شده‌اند. برخی از آن‌ها نسبت‌به شرایط ناراحت بودند و دیگران نیز دچار ناامیدی شده بودند، ولی به نظر می‌رسید که روح آن‌ها در طول دیدار با کشیش‌ها تقویت شده باشد. درظاهر چندین نفر از گروگان‌ها در یک شرایط به نسبت بد روحی قرار دارند. بروس دوست نداشت که نام آن‌ها را پشت تلفن عنوان کند.

دست‌کم یک گروگان به نام جان لیمبرت، گویا از اظهار نام‌خانوادگی به کشیش‌ها امتناع ورزیده است. ما او را ازطریق اشارۀ او به بستگانش شناسایی کردیم.

[1]. Department of State, Official Files of [P] David D. Newsom, Under Secretary of State for Political Affairs, Lot 82D85, Iran Update Dec 1979.

سرّی.

[2]. هیئت اعزامی روحانیون دینی شامل کشیش‌ها: ویلیام اسلوآن کافین (William Sloane Coffin)، ویلیام هووارد (William M. Howard)، اسقف توماس کلی (Thomas C. Kelly) و اسقف توماس گامبلتن (Thomas Gumbleton)

David Pearce, “State Dept. ‘Welcomes’ Move To Allow Visit by Clergy,” Washington Post, December 22, 1979, pA18.

کشیش‌هایی که در 23 دسامبر به ایران سفر کردند، توسط دولت ایران دعوت شده بودند تا با گروگان‌ها دیدار کنند و خدمات کریسمس به آن‌ها ارائه بدهند.

Three Clergymen Invited To Visit Hostages,” Chicago Tribune, December 23, 1979, p2“.

در ایران نیز کاردینال اتین دوال (Etienne Duval) اسقف اعظم شهر الجزیره به آن‌ها ملحق شد.

Doyle McManus, “4 Clergymen Meet, Pray with Hostages,” Los Angeles Times, December 25, 1979, pOC1.

برای آگاهی از بیانیۀ پایانی این کشیش‌ها در هنگام ترک تهران، نک:

New York Times, December 26, 1979, p16.

منبع: - جلد - - صفحه