در حال دریافت اطلاعات

لطفا منتظر بمانید!

سند شماره

بررسی نیروهای تسخیر کننده سفارت

موضوع سند

متن سند

یادداشت اطلاعاتی تهیهشده توسط سازمان سیا[1]

واشنگتن، نوامبر 1979

ایران: نیروهایی که سفارت آمریکا در تهران را تسخیر کردهاند.

[علامات نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی موضوعات از طبقهبندی خارج نشده است.]

خلاصه

گزارشهای متناقضی دربارۀ ترکیب نیروهای تسخیرکنندۀ سفارت ایالات متحده در تهران وجود دارد. سازمان اصلی مسئول این کار، احتمالاً «موحدین مسلمان» بودند. گروهی متشکل از مبارزین مسلمان که وفاداری خود را به آیت‌الله خمینی اعلام کردهاند، اما به نظر میرسد به‌شدت تحت‌تأثیر چپگراهایی قرار دارند که وفاداری‌شان به خمینی، بیشک تنها برای حفاظت از خود است. چپگراها در این گروه ارتباطاتی با یک سازمان فلسطینی رادیکال دارند [دو سطر از طبقهبندی خارج نشده است].

سخن‌گوی این گروه در امتناع از انجام هرگونه مصالحه که متضمن استرداد شاه به ایران برای «محاکمه» نباشد، مصمم است. اگر خمینی از مبنایی برای مذاکرات غیر از بازگشت شاه حمایت کند، در آن صورت، تفاوتهای نهفتۀ ایدئولوژیک میان اشغالکنندگان سفارت منجر به ایجاد اختلاف و تفرقه بین آن‌ها و سردرگمی نسبت‌به سیاستگذاری خواهد شد؛ بااین‌حال، اگر خمینی دستور آزادی گروگانها را صادر کند، بعید است که گروه این کار را انجام ندهد. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی از طبقهبندی خارج نشده است.]

درظاهر، گروهی 150 تا 200نفره سفارت آمریکا را تسخیر کرده است. همچنین گزارش‌‌ها درمورد اقدامات امنیتی ازجمله شیفتهای نگهبانی افراد مسلح به سلاح سبک در داخل و خارج سفارت، حاکی از این است که آن‌ها از سازماندهی خوبی برخوردار هستند. گروگانها، دستکم در سه ساختمان مجزا در محوطۀ سفارت، تقسیم شدهاند و گویا ارتباط خوبی بین آن‌ها و دانشجویان وجود دارد. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی از طبقهبندی خارج نشده است.]

[تصویر شماتیک تهران در این قسمت حذف شده است.]

اشغال سفارت

در روز 4 نوامبر، گروهی که خود را «دانشجویان پیرو خط امام» معرفی میکردند، سفارت آمریکا در تهران را تسخیر کردند. این حادثه در راستای روندی بود که غالباً بعداز به‌قدرت‌رسیدن خمینی در فوریه گذشته در ایران تکرار شده است؛ یعنی گروههایی که اقداماتی را به‌نمایندگی از خمینی و با اتکا به سیاستهای او انجام میدهند. [سه‌ونیم سطر از طبقهبندی خارج نشده است.]

اگرچه براساس گزارشها اعضای نیروهای اشغالگر، مجهز به سلاحهای سبک هستند، ولی ورود اولیه به سفارت به‌شکل یک تظاهرات اعتراضی بوده است تا یک حملۀ مسلحانه. گفته شده است که حدود 400 تا 500 نفر در وهلۀ اول، به ساختمان سفارت وارد شدند. ظاهراً تعداد آن‌ها، بعداز آن زمان، به 150 تا 200 نفر کاهش پیدا کرده است. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی از طبقهبندی خارج نشده است.]

گروهی که سفارت را اشغال کردهاند، سازماندهی خوبی دارند. حدود بیست تا سی نیروی محافظ، خارج از ورودیهای سفارت حضور دارند که بعضی از آن‌ها مجهز به بیسیم (واکی‌تاکی) هستند تا جمعیت تظاهرکنندگان ضدآمریکایی در خیابان را کنترل کنند.

پنج یا شش نفر از این محافظان، خارج از ورودی اصلی و سه یا چهار نفر، در هرکدام از ورودیهای دیگر هستند و یا با تعدادی خودروی جیپ مشغول گشتزنی در اطراف سفارت هستند. با توجه به شنیدهها، آن‌ها مسلح به سلاح ژ3 هستند. پستهای نگهبانی در ساختمانهایی که دستکم در شعاع یک‌کیلومتری سفارت قرار دارند، ایجاد شده است. براساس گزارش رسیده، گروهی خارج از فضای سفارت حضور دارند تا درصورت نیاز، به کمک نیروهای اشغالکننده بیایند. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی از طبقهبندی خارج نشده است.]

داخل سفارت و بعداز ورودیها که قفل و زنجیر شدهاند، بیست تا سی نفر در پارکینگ حضور دارند. این محافظان نیز سلاح سبک مانند ژ3، مسلسل، نارنجکانداز و نارنجک دستی در اختیار دارند. چراغها در شب، محوطۀ سفارت و ساختمانهای مجاور آن را روشن نگه میدارند.

علیرغم حضور محافظان مسلح و تظاهرات روزانۀ خارج از سفارت، فضای داخلی سفارت گویا آرام است و گروههایی از افراد اشغالکننده که تعدادشان به شصت نفر هم میرسد، نوبت‌به‌نوبت در ساعات مشخص به اقامۀ نماز میایستند. ارتباط بین گروگانها و مأمورین گماشته‌شده برای آن‌ها خوب به نظر میرسد. گروگانها که دستکم در سه ساختمان جدا در سفارت نگهداری میشوند، به غذا و برخی کتابهای کتابخانۀ سفارت دسترسی دارند. هیچ گزارشی از اعمال خشونت علیه آن‌ها نرسیده است. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی از طبقهبندی خارج نشده است.]

ترکیب نیروهای اشغالکننده

اگرچه نقلهای متناقضی دربارۀ این نیروها وجود دارد، اما گروه اصلی در این قضیه «موحدین مسلمان» هستند؛ گروهی متشکل از مبارزین مسلمان وفادار به آیت‌الله خمینی که چند سال پیش ایجاد شد. بهتازگی چپگراها در این گروه نفوذ کردهاند و گفته شده است که نزدیک به 50 درصد اعضای کنونی آن را به خود اختصاص داده است و تأثیرگذاری بالایی در سیاستهای گروه دارند.

در روز 9 نوامبر، وقتی اسناد داخل سفارت منتشر شد، سخن‌گوی این گروه بیانیهای با رنگ‌وبویی چپگرا خواند و به پیوست آن، تحلیلی دقیق و پخته ارائه کرد که نشان میداد که دستکم برخی از اعضای گروه مهاجم به سفارت، از تحصیلات دانشگاهی برخوردار هستند. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی از طبقهبندی خارج نشده است.]

سخن‌گوی گروه، با قاطعیت، هرگونه مذاکره برای مصالحه را که موضوع استرداد شاه به ایران برای «محاکمه» در آن مطرح نشود، رد کرد و تصریح نمود که آن‌ها دستور شورای انقلاب برای آزادی گروگانها را تا زمان بازگشت شاه نخواهند پذیرفت.

 اگر خمینی از مبنایی غیر از بازگشت شاه برای مذاکرات حمایت کند، در آن صورت، تفاوتهای نهفتۀ ایدئولوژیک میان اشغالکنندگان سفارت منجر به ایجاد اختلاف و تفرقه بین آن‌ها و سردرگمی در سیاستگذاری خواهد شد؛ بااین‌حال، اگر خمینی دستور آزادی گروگانها را صادر کند، بعید است که گروه این کار را انجام ندهند. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی از طبقهبندی خارج نشده است.]

مبارزین مسلمان را که براساس گزارشها، موحدین مسلمان تشکیل دادهاند، ممکن است شاخهای از «حزب‌الله» باشند: گروههایی از افراطیهای جوان مسلمان، بدون تحصیلات عالی و متعلق به طبقات پایین جامعه که در طول سالهای 1967ـ1968 توسط گروه چریکی مجاهدین خلق سازماندهی شدهاند.

 مجاهدین از حزب‌الله به‌عنوان وسیلهای برای جلب حمایت و جذب نیرو از میان مردم طبقات پایین که مخالف شاه بودند، بهره میبردند. گروههای حزب‌الله تشکیلات سازمانی ناقصی داشتند و عملیات محدود، مانند حمله به پلیس برای به‌دست‌آوردن سلاح را انجام میدادند. این گروهها که اسامی مختلفی دارند، در طول سال گذشته، بیعت خود را با خمینی اعلام کردند و در اقداماتی ازقبیل حمله به تظاهرکنندگان مخالف با سیاستهای خمینی مشارکت داشتند. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی از طبقهبندی خارج نشده است.]

کمیت و نوع سازماندهی گروههایی مانند مهاجمین به سفارت را به‌سختی میتوان تعیین کرد. برخلاف دو گروه چریکی که در زمان شاه فعالیت داشتند ـ مجاهدین خلق و چریکهای فدایی خلق ـ که یک ایدئولوژی منسجم تشکیلات به‌هم‌پیوسته و پروسههای امنیتی که آن‌ها را از فضای اجتماع جدا میکرد داشتند، گروههای مبارزین مسلمان سازماندهی ازهم‌گسیخته‌تر داشتند و بیشتر گرایش به حضور در اجتماع، جلب حمایت خانوادههای اعضا و تشکیل جلسات موردی و بدون برنامهریزی قبلی دارند. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی از طبقهبندی خارج نشده است.]

میتوان گفت که افراد چپگرایی که در میان اشغالکنندگان سفارت حضور دارند، برای پیشبرد اهداف خود، با استفاده از چتر حمایتی وفاداری ظاهری به آیت‌الله خمینی در این گروه نفوذ کردهاند. خمینی در هجمه علیه جناح چپ، بسیار بیملاحظه و قاطع عمل کرده است و گروههای چریکی چپگرا که نقش بسزایی در سرنگونی شاه ایفا کردند، بعداز آن زمان مجبور به فعالیت مخفیانه و زیرزمینی شدند. [سه‌ونیم سطر از طبقهبندی خارج نشده است.]

نقش‌داشتن جبهۀ مردمی برای آزادی فلسطین

[یک پاراگراف (پنج‌ونیم سطر) از طبقهبندی خارج نشده است.]

ما تصور نمیکنیم که جبهۀ مردمی برای آزادی فلسطین، فارغ از نقش آن در تسخیر سفارت، با مقامات دولت ایران همدست باشد. آیت‌الله خمینی و اطرافیانش دشمنی عمیقی با این نهاد و سایر گروههای رادیکال فلسطینی دارند. حتی دولت نخستوزیر بازرگان سوءظن بیشتری نسبت‌به فعالیتهای فلسطینیهای رادیکال در ایران داشت؛ البته نمیتوانیم امکان این مسئله را نادیده بگیریم که سازمان آزادیبخش فلسطین، دستکم با برخی از انشعابات گروهی که سفارت را اشغال کردهاند، مرتبط است. این نهاد سالهاست که با چپگراهای ایران ارتباط دارد. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی از طبقهبندی خارج نشده است.]

نقش سازمان آزادیبخش فلسطین

[یک‌ونیم سطر از طبقهبندی خارج نشده است.] بااین‌حال، رهبران سازمان آزادیبخش فلسطین، فوری برای جلب‌نظر آمریکا و جامعۀ بینالمللی از درون این موقعیت شتافتند. آن‌ها بیشک معتقد هستند که کاهش میزان ممنوعیتی که برای ایجاد رابطه با واشنگتن داشتهاند، یک پیروزی کوچک است و هدف اصلی بهبود چشمگیر در وجهۀ این سازمان خواهد بود، اگر بتوانند نقش یک میانجی را در آزادسازی گروگانها ایفا کنند. [علامت نشان‌دهندۀ سطح طبقهبندی از طبقهبندی خارج نشده است.]

 



[1] .Carter Library, National Security Affairs, Office of the Chief of Staff, Jordan's Confidential Files, Box 35, Iran-CIA Reports, 11/79.

به‌کلی سرّی؛ [محدودیت دسترسی از طبقهبندی خارج نشده است]. یادداشت توسط [عنوان از طبقهبندی خارج نشده است] از کارگروه ایران آماده شده است؛ با همکاری افسر سازمان اطلاعات ملی، متصدی بخش خاور نزدیک و جنوب آسیا.

منبع: - جلد - - صفحه
تصاویر سند
(Bellevue Hotel) (Giza) (Harvard Divinity School) (Princeton University) (Rutgers University) Ankara Arabian Sea Arlington National Cemetery Azerbaijan Democratic Republic Azores Bahamas Belgrade Brewster Cam Ranh Bay Camp David Chicago Colorado Dacca Demirel Dominica Dulles Eastern Desert Eastern Europe Eastern Province Ellipse Frankfurt Georgia Hofburg Palace Homestead AFB Hunter Army Air Base Islamic Revolutionary Organization in the Arabian Peninsula Kansas LaGuardia Airfield Lackland Air Force Base Lafayette Park Laos Madrid Maine Manley Maryland Masirah Massachusetts Massachusetts Avenue Mauritania Mildenhall Monaco Murmansk National Council of Churches Near East and South Asia Division New Hampshire Nicaragua Oklahoma Panama City Peking Quai d’Orsay Saharan Democratic Arab Republic San Antonio Sheikh Osman Naqshahandi South America Strait of Tiran Strasbourg Texas Tonga Transcaucasus Tricastin Tripoli U.S. Pacific Command Vladivostok Wadi Kena West Germany Western Europe Wiesbaden Wilford Hall Hospital Wisconsin «کوچه بیژن» آبادان آتن آذربایجان آرامستان ملّی آرلینگتون آرژانتین آزور آفریقای ­جنوبی آفریقای ­شمالی آفریقای جنوبی آفریقای ‌جنوبی آفریقای‌ جنوبی آفریقای‌جنوبی آلاسکا آلمان آلمان غربی آلمان­ غربی آلمان‌شرقی آلمان‌غربی آمریکا آمریکای جنوبی آمریکای شمالی آمریکای­ شمالی آمریکای‌شمالی آمریکای‌لاتین آمریکای‌مرکزی آنکارا آنگولا ابوموسی اتحاد جماهیر شوروی اتحادیه جماهیر شوروی اتریش اتیوپی اردن ارومیه اروپا اروپای شرقی اروپای غربی اروپای‌شرقی اروپای‌غربی استانبول استراسبورگ استرالیا اسرائیل اسلام ­آباد اسلام­ آباد اسلام‌آباد اسوان مصر اسپانیا اسکله اورسی اشمیت اصفهان افغانستان اقیانوس ­آرام اقیانوس آرام اقیانوس هند الجزایر الجزیره امارات امارت متحده عربی انتبه انگلستان اوتاوا اورشلیم اوکلاهاما اوکیناوا ای­سی ایالات متحده ایالات متحده آمریکا ایالت شرقی ایتالیا ایران ایرلند ایسلند بازار تبریز بازار تهران بالتیمور بالتیک بانک ­های آمریکا بانک‌های سوئیس باهاما باکو بحرین برزیل برلین برن برن (Bern) برنیس بروکسل بریتانیا بریتانیای کبیر بصره بغداد بلوار تخت جمشید بلوچستان بلوک شرق بلژیک بلگراد بن بنادر ایران بنادر شوروی بنادر مورمانسک بنادر نفتی ایران بندر بصره بندر خلیج‌فارس بندر خمینی بندر شاپور بندرعباس بنگلادش بوشهر بولیوی بُن بیروت بیمارستان آمریکا در پاناما بیمارستان ویلفورد هال بیمارستان کورنل نیویورک بیمارستان گورگانس بیمارستان­ های گورگاس تأسیسات آرامکو تایلند تایوان تبریز ترمینال‌های نفتی خلیج فارس ترکستان ترکیه تفلیس تنب بزرگ تنب بزرگ و کوچک تنگه تیران تنگه هرمز تهران تونس تونگا تگزاس جامایکا جدّه جزایر جزایر آزور جزایر ابوموسی و تنب­ ها جزایر تنب کوچک جزایر کوچک ابوموسی و تنب‌های نزدیک دهانۀ خلیج‌فارس جزیره جزیره خارک جزیره خارگ جزیره دیه‌گو گارسیا جزیره مصیره جزیره کنتادورا جزیرۀ خارک جمهوری اسلامی ایران جمهوری دموکراتیک آذربایجان جمهوری دموکراتیک عربی صحرا جمهوری فدرال آلمان جنوب ­غرب آسیا جنوب آسیا جنوب ایران جنوب عراق جنوب­ غرب آسیا جنوب­ غرب تهران جنوب‌شرق ایران جنوب‌غرب آسیا جنوب‌غربی آسیا جورجیا جیزه خاور دور خاور نزدیک خاور نزدیک و جنوب آسیا خاورمیانه خاورنزدیک خرمشهر خرّمشهر خلیج خلیج خوک‌ها خلیج سبیک خلیج فارس خلیج کام ران خلیج‌فارس خوزستان خیابان ماساچوست خیابان­ های تهران دادگاه پاناما دالاس دالاک (Dalak) دانشکده الهیات هاروارد دانشگاه تهران دانشگاه راتگرز دانشگاه پرینستون دانمارک داکا دریای خزر دریای سیاه دریای عرب دریای عربی دریای مدیترانه دمشق دمیرل دوشان تپّه دومینیکا دیگو گارسیا رشته کوه ­های زاگرس رضائیه رم رودزیا روسیه رومانی رُم ریاض زامبیا زامبیان زاهدان زندان سان­تای زوریخ (Zurich) سادات سانفرانسیسکو سانفرانسیکو سریلانکا سفارت آمریکا سفارت آمریکا در اسلام ­آباد سفارت آمریکا در تهران سفارت آمریکا در طرابلس سفارت آمریکا در کویت سفارت ایالات متحده سفارت ایالات متحده در ایران سفارت ایالات متحده در تهران سفارت ایران در واشنگتن سفارت بریتانیا سفارت بریتانیا در ایالات متحده سفارت بریتانیا در تهران سفارت بریتانیا در واشنگتن سفارت سوئیس در تهران سفارت شوروی در واشنگتن سفارت کانادا در تهران سمنان سن آنتونیو سوئد سوئیس سوریه سومالی سکّوهای نفتی جزیره خارک شبه جزیره عربستان سعودی شبه­ جزیره عربستان شبه‌جزیره عربستان شرق آسیا شرق مدیترانه شرق­ دور شطّ‌ العرب شط‌ العرب شمال ایران شمال تهران شنیانگ (Shenyang) شوروی شوروی‌ شیلی شیکاگو صحرای اول (Desert One) صحرای شرقی طبس ظهران عدن (Aden) عراق عربستان عربستان سعودی عرشه نیمیتز عرفات علی‌آباد عمان عمّان فرات فرانسه فرانکفورت فرودگاه ­های ایران فرودگاه اسوان فرودگاه انتبه اوگاندا (Uganda) فرودگاه تهران فرودگاه دالس فرودگاه طبس فرودگاه لارناکا (Larnaca) فرودگاه لاگواردیا فرودگاه مهرآباد فرودگاه میلدنهال فرودگاه نیویورک فلسطین فلوریدا فنلاند فورت برگ فیلیپین قاهره قبرس قفقاز جنوبی قفقاز­ جنوبی قفقازجنوبی قم لائوس لاکلند لبنان لندن لندن. لهستان لوگزامبورگ لیبی لیسبون مادرید ماساچوست مانلی مجتمع فلوریت مدیترانه شرقی مدینه مراکش مرزهای شمال‌غربی ایران مریلند مسجد الحرام مسقط مسکو مشهد مصر مصیره منصوریه منظریه مهرآباد موریتانی موزامبیک مومباسا موناکو مکزیک مکّه میادین نفتی خلیج فارس میادین نفتی خوزستان مین نائین ناتو ناحیه کلمبیا نجف نروژ نگلادش نیجر نیجریه نیروگاه هسته‌ای تریکاستین نیمیتز نیواورلئان نیوزلند نیومکزیکو نیوهمپشایر نیویورک نیکاراگوئه هامبورگ هانتر هانوی (Hanoi) هتل بلویو هرات هلند همدان همیلتون جردن هند هندوستان هیوستن هیوستن تگزاس واتیکان وادی قنا واشنگتن ولادی­وستوک ونزوئلا ویتنام ویتنام‌ ویسبادن ویسکانسین وین پادگان سلطان‌آباد پاراگوئه پارک ریاست‌جمهوری پارک لافایت پاریس پالایشگاه آبادان پالایشگاه‌های نفت آبادان پاناما پاناما سیتی پاناماسیتی پاکستان پایگاه دیگو گارسیا پایگاه نظامی فورت برگ (Fort Bragg) پایگاه نیروی هوایی لاکلند پایگاه هوایی ایالات متحده پایگاه هوایی تهران پایگاه هوایی غرب قاهره پایگاه هوایی هومستد پایگاه‌های عربستان سعودی پرتغال پنتاگون پکن پیاتیلا پیتزبرگ چابهار چک چکسلواکی چین ژاپن ژنو ژیسکار کاخ سفید کاخ هفبورگ کاراکاس کاستاریکا کالج‌های آمریکا کانادا کانزاس کربلا کردستان کرمان کره ­شمالی کره شمالی کشورهای اروپایی کشورهای جهان ‌سوم کشورهای جهان­ سوم کشورهای جهان‌سوم کشورهای حاشیه خلیج فارس کشورهای خلیج کشورهای عربی کشورهای غربی کلرادو کلمبیا کمپ دیوید کنتادورا کوبا کویت کُردستان گابن گابون گوآتمالا گوآم گواتمالا گورگاس یزد یمن یونان یوگسلاوی