Post
39608
از: لینگن، سفارت آمریکا، تهران
محرمانه
به: وزرات امور خارجه، واشنگتن دی.سی - فوری- 3885
1358-06-29- 1979-09-20
متن سند
سند شماره 202
محرمانه
20 سپتامبر 1979- 29 شهریور 1358
از: سفارت آمریکا، تهران
به: وزرات امور خارجه، واشنگتن دی.سی - فوری- 3885
موضوع: صندوق امانی، گزارشی در خصوص یادداشت تفاهم به وزیر امور خارجه ایران
[الف]- (محرمانه- تمام متن)
[ب]- سرهنگ کامکار، معاون وزیر دفاع ملی، به سرهنگ دیویس، رئیس ستاد هیأت
ص: 472
مستشاری نظامی، اطلاع داد که وزارت دفاع ملی در روز 22 سپتامبر جلسه ای برای ارایه برخی توضیحات با دکتر یزدی برگزار خواهد کرد. این جلسه اصولاً برای ارایه توضیحاتی در خصوص وضعیت صندوق امانی و یادداشت تفاهم برگزار می شد. کامکار خاطر نشان کرد که ابتدا وزارت دفاع ملی گزارش خود را به یزدی ارایه می کند، و سپس چنانچه نیاز به توضیحاتی از سوی آمریکایی ها بود، به آنها اطلاع خواهند داد. کامکار توضیح داد که فکر نمی کند تا بازگشت یزدی از جلسه مجمع عمومی سازمان ملل نیازی به توضیح آمریکایی ها باشد، البته اگر اصلاً نیازی باشد. وزیر امور خارجه ایران خاطر نشان ساخته است که احتمالاً از مذاکره با نماینده گروه مستشاری نظامی پس از برگزاری این جلسه استقبال خواهد کرد.
[پ]- چنانچه یزدی تمایلی به ملاقات با نمایندگان وزارت دفاع آمریکا در نیویورک نشان دهد، انتظار می رود با توجه به گزارش مربوط به صندوق امانی و یادداشت تفاهم که در تاریخ 16 سپتامبر به او تسلیم شد و همچنین توضیحات کامکار کم و بیش از جزییات امر مطلع باشد. علاوه بر مسئله صندوق امانی، ممکن است برخی موضوعات دیگر نیز که در ذیل آمده در جلسات آتی با یزدی و یا اعضای تیم اعزامی ایران مطرح شود:
- حساب تفصیلی هزینه های به حساب رفته ایران بابت کشتی های دی-993. طبق یادداشت تفاهم برخی وجوه «غیرقابل استرداد» است که بایندر (مدیر امور قاره آمریکا در وزارت امور خارجه ایران) یکبار دیگر از ما جزییات آن را سئوال کرده است. صرف نظر از توضیحات مربوط به این مسئله، ظاهراً دولت موقت ایران هنوز احساس می کند تمام پولی که باید از محل لغو قرارداد خرید کشتی های مذکور به دست می آورد به آن مسترد نشده است. در آخرین ملاقاتمان، آقای بایندر از نماینده سیاسی- نظامی سفارت خواستند تا اطلاعاتی که نیروی دریایی آمریکا برای برآورد هزینه ها و خسارات ناشی از لغو قرارداد مورد استفاده قرار داده است، در اختیار او قرار دهیم.
- موشک های هارپون: دولت موقت ایران هم قصد و هم نیاز به تهیه موشک های فوق برای تجهیز قایق های گشتی LA COMBATANTE دارد و به همین دلیل پیش بینی می کنیم برای اتخاذ یک سیاست مطلوب در خصوص آن تلاش کند.
- هواپیماهای آر.اف-4 ای: تیم ایرانی که در کنفرانس مورخ اوت 1979 در ارتباط با تولید هواپیماهای اف-4 شرکت کرده بود، گزارش داده است که به هنگام لغو قرارداد پنج یا شش هواپیمای آر.اف-4 ای سفارش ایران در مراحل نهایی تولید بودند. پیش بینی می کنیم دولت موقت ایران خواهان خرید این هواپیماها به قیمت منصفانه ای باشد (البته این اصطلاحی است که آنها استفاده می کنند). آنها به طور غیر رسمی تمایل خود را به تحویل این هواپیماها به افسران هیأت مستشاری و مسئولان وزارت امور خارجه آمریکا ابراز داشته اند، و به خوبی اطلاع دارند که پیش از انتقال هواپیماها
ص: 473
از خط تولید به انبار باید به طور رسمی تقاضای خرید خود را مطرح سازند.
ت- هزینه لغو قراردادها: وزارت امور خارجه ایران یک بار دیگر خواستار اطلاعات مربوط به هزینه لغو قراردادها، به خصوص نحوه برآورد 81/3 میلیون دلار خسارت لغو قرارداد خرید هواپیماهای اف-16 شده است. ما اطلاعاتی در خصوص هزینه های مختلف لغو قرارداد در اختیار آنها گذاشته و تأکید کرده ایم که فعلاً نمی توانیم جزییات مربوط به هزینه های مذکور را ارایه دهیم، ولی گویا آنها هنوز قانع نشده اند. تا زمانی که اطلاعات بیشتری ارایه شود همین رویکرد فعلی را دنبال خواهیم کرد. با وجود این، هر جزییاتی که بتواند علت برآورد هزینه های فوق را توضیح دهد از نظر ما مفید خواهد بود.
[ث]- قیمت فروش تجهیزات سفارش ایران به مشتریان دیگر: پول فروش تجهیزات سفارش ایران به وزارت دفاع آمریکا و یا مشتریان دیگر نیز مشکل آفرین شده است. ظاهراً نباید در ارتباط با تعیین قیمت های پایین تر برای اقلامی که به صورت تولید انبوه بوده و در ابتدای تولید سفارش شده اند (مثلاً موشک های اسپارو) سردرگمی وجود داشته باشد. با وجود این، ایرانی ها نسبت به فروش اقلام فوق به قیمتی زیر قیمت تمام شده برای ایران شدیداً ظنین هستند و می گویند ارزش اقلام واقعاً بالاتر از قیمت فروش آنهاست. ایرانی ها می پرسند چرا دولت آمریکا اقلام مزبور را به قیمتی که ادعا می کند نقطه سر به سر و یا حتی زیرِ قیمتِ تمام شده است، فروخته و چرا آنها را به قیمت بالاتری نفروخته است. زمانی که آقای بایندر این سئوال را از نماینده سیاسی-نظامی سفارت پرسید به او گفته شد که چنانچه و هر گاه موارد مشخصی از این ادعا به دست آمد، سئوال ایشان در ارتباط با همان مورد خاص قابل بررسی است. البته قبلاً توضیحاتی در این ارتباط ارایه داده ایم (مثلاً قیمت های فوق برای پیدا کردن خریدار برای اقلام سفارشی ایران ضروری بوده است). پیش بینی می کنیم این مسئله در آینده نیز مکرراً مطرح شود.
4- به رغم شخصیت کلاً بدبین ایرانی ها و همچنین ضرورت سیاسی عدم اعتماد به ایالات متحده، ارتش ایران نشان داده است که بخش اعظمی از اطلاعات ارایه شده به آن را درک- و حتی حاضر است آن را قبول کند. ولی وزارت امور خارجه ایران تا به امروز چنین تمایلی از خود نشان نداده است. آنها اطلاع کافی در مورد ساز و کار اجرای برنامه خریدهای نظامی خارجی و قراردادهای نظامی ندارند. البته ما هنوز نمی دانیم که آیا ارتش می تواند ذهن آنها را در جلسه 22 سپتامبر روشن کند یا خیر. فشارهای سیاسی احتمالاً مسئولان وزارت امور خارجه را وادار خواهند کرد که در ارتباط با این مسایل و صرف نظر از عقاید شخصی خود، شدیداً با ایالات متحده مخالفت کنند و به همین دلیل پیش بینی می کنیم یزدی فشار زیادی از این بابت وارد کند. به هر حال، چنانچه آقای یزدی بخواهد این مسئله را علنی کند، مسلماً وجهه بدی به آنچه تا به حال یک روند منصفانه و معقول بوده، خواهد داد.
لینگن
زمان یافت نشد!
اتفاق و وقایعی یافت نشد!
قرارداد یافت نشد!
سایر کلمات یافت نشد!