تحریم ایران

خلاصۀ نتایج جلسۀ کمیتۀ هماهنگی ویژه[1]

واشنگتن، 17 دسامبر 1979، 8:45 - 9:45 صبح

موضوع:

           ایران

شرکت‌کنندگان:

معاون رئیس‌جمهور

وزارت امور خارجه

وارن کریستوفر

هارولد ساندرز

ریچارد کوپر**

وزارت دفاع

وزیر هارولد براون

گراهام کلایتور

ستاد مشترک نیروهای مسلح

ژنرال دیوید جونز

ژنرال جان پاستی

وزارت خزانه‌داری

وزیر ویلیام میلر**

آنتونی سالومون**

رابرت ماندیم**

سازمان سیا

دریابُد استانسفیلد ترنر

فرانک کارلوتچی

رابرت دین[2]***

وزارت دادگستری

دادستان کل بنیامین سیویلتی**

جان شنفیلد**

شورای امنیت ملی

سرهنگ ویلیام اودوم

گری سیک

جری شکتر****

وزارت انرژی

وزیر چارلز دانکن**

کاخ سفید

همیلتون جردن**

زبیگنیف برژینسکی

سرهنگ ویلیام اودوم

گری سیک

توماس تورنتون***[3]

جودی پاول**

هدلی دونووان

استورات ایزنشتارت**

پلوید کاتلر**

افراد با این علامت «**»، تنها برای بحث دربارۀ مسائل داخلی در جلسه حضور یافتند.

افراد با این علامت «***»، تنها برای بحث دربارۀ مسائل افغانستان در جلسه حضور یافتند.

خلاصۀ نتایج

مسائل داخلی:

1.       گام‌های اقتصادی: روز شنبه پیغامی ارسال شد مبنی‌بر شفاف‌سازی استنباط ما از گام‌های گوناگونی که متحدین به‌صورت داوطلبانه برمی‌دارند.[4] امروز احتمالاً واکنش این کشورها را دریافت خواهیم کرد. به‌محض دریافت پاسخ آن‌ها، یک پیام مشترک ازسوی وزیر ونس و میلر با مضمون درخواست برای اقدام فوری ارسال خواهد شد. این پیام، امروز برای اظهارنظر رئیس‌جمهور آماده می‌شود؛ با این فرض که فردا قرار است که ارسال گردد. وزارت امور خارجه ماتریسی را آماده کرد که درک کنونی ما را از آنچه که متحدین آمادۀ انجامش هستند، نشان می‌دهد. یک نسخه از آن به پیوست قابل‌مشاهده است. (سرّی)

وزارت امور خارجه همچنین گزارشی دربارۀ گام‌های ممکن در متوسل‌شدن به تحریم‌های فصل هفتم ازطریق سازمان ملل آماده کرده است. یک نسخه از آن به پیوست قابل‌مشاهده است.[5] کمیتۀ هماهنگی ویژه از تمایل رئیس‌جمهور برای انجام اقدامات اولیه برای عملیاتی‌کردن فصل هفتم، به‌محض اینکه تصمیم نهایی گرفته شد، باخبر شده است و ایشان ترجیح می‌دهند که ما به‌دنبال اعمال حداکثر تحریم‌ها باشیم. (سرّی)

 کمیتۀ هماهنگی ویژه اعتقاد نداشت که تلاش برای پیاده‌سازی تحریم‌های فصل هفتم، بهانه‌ای برای تأخیر در عمل به متحدین می‌دهد؛ چراکه به نظر می‌رسد که آن‌ها آمادۀ اجرای گام‌های محدودساز به‌صورت داوطلبانه هستند؛ ولی بااین‌حال تمایلی ندارند که تحت هر شرایطی، اقدامات بیشتری بدون تأیید اجرای فصل هفتم صورت بدهند. (سرّی)

ما ابتدا با شوروی مشورت خواهیم کرد؛ چراکه وتو می‌تواند پیامدهای جدی برای سالت داشته و نیز سبب جلوگیری از وضع تحریم‌ها گردد. ما باید تلاش کنیم که اگر شوروی تمایلی به حمایت ندارد، رأی ممتنع بدهد. آقای کاتلر پیشنهاد کرد که ما فوری یک ابلاغیۀ شورای امنیت را دربارۀ مادۀ 39[6] به دست آوریم، مبنی‌بر اینکه اوضاع ایران تهدیدی برای صلح است؛ چراکه امکان دارد شوروی تمایل به حمایت از آن داشته باشد. وزارت امور خارجه به این نکته اشاره کرد که تقاضا برای ابلاغیه در چهارچوب مادۀ 39، درعمل، درخواست برای تحریم است؛ بنابراین تا زمانی که برای اجرای کل برنامه آماده نشده‌ایم، نباید انجام گردد. (سرّی)

کمیتۀ هماهنگی ویژه موافقت کرد که شایسته است پیش‌از متوسل‌شدن به فصل هفتم، چند روزی صبر کنیم تا نتیجۀ تصمیم متحدین نسبت‌به گام‌های داوطلبانه، آثار رأی دیوان بین‌المللی، واکنش به ترک کشور توسط شاه و نتایج مشورت‌ها بین سفیر جدید ایران در سازمان ملل، منصور فرهنگ و دبیرکل را ببینیم. (سرّی)

 به‌منظور حفظ جریان امور، خوب است که در حدود روزهای پنجشنبه یا جمعه آمادۀ اقدام نسبت‌به فصل هفتم باشیم. به‌محض گرفتن تصمیم نهایی، کمیتۀ اقدام برای اجرای گام‌های 1 و 2، گزارش وزارت امور خارجه را توصیه می‌کند (عدم فروش تسلیحات و ممانعت از پرداخت وام، اختلال در مسیرهای ارتباط ریلی، هوایی، پستی و مخابراتی و نیز یک محاصرۀ گزینشی به‌جز نسبت‌به موارد بشردوستانه)؛ ولی جلوگیری از یک محاصرۀ تجاری کامل که شامل بحث‌های گسترده و شکست احتمالی در شورای امنیت سازمان ملل است. (سرّی)

به‌منظور حفظ روند روبه‌جلوی اقدامات در انظار عمومی، لازم است تا به‌نوعی آن‌گونه از اقداماتی را که متحدین ما برای انجامشان توافق کرده‌اند، علنی سازیم. برخی مخالفت نخواهند کرد؛ سایرین نیز ترجیح خواهند داد که دیدگاهشان را علنی نکنند. کمیته توصیه کرد که وزارت امور خارجه با کشورهای درگیر تماس برقرار نماید و مشخص کند که آن‌ها قصد دارند چه موضوعی را به‌صورت عمومی اعلام نمایند. بسته به واکنش آن‌ها، ما احتمالاً باید با دقت، پیشینه‌ای را مطرح کنیم تا بتوانیم کل روایت را به‌گونه‌ای تنظیم نماییم. (سرّی)

 این مسئله می‌تواند با اطلاعات دربارۀ کاهش ارسال کالا به خلیج‌فارس پیوند بخورد تا بدین‌وسیله نمود اخلا مؤثر در تجارت را افزایش دهیم. انتظار داریم که روند ارائۀ اطلاعات به خبرگزاری‌ها، بدون افشای نام منبع در روز چهارشنبه انجام شود. (سرّی)

2.      دیدگاه‌های ریاست‌جمهوری: دکتر برژینسکی گزارشی از نقطه‌نظرات رئیس‌جمهور دربارۀ محتوای جلسۀ روز جمعه به کمیتۀ هماهنگی ویژه ارائه کرد.[7] رئیس‌جمهور با راهبرد پیشنهادی نسبت‌به اوراق سفید موافقت کرد (اینکه اطلاعات جمع‌آوری و گزارش‌ها آماده شوند، ولی یک سند رسمی منتشر نگردد)؛ اما خواستار این شد تا مستندسازی داخلی برای استفادۀ موردی انجام گردد. تأییدیه دربارۀ اطلاعات افشاشده از دورزدن محدودیت‌ها بر دارایی‌های ایران توسط برخی بانک‌ها داده شد. بااین‌وجود، به نظر می‌رسد که در مقطع کنونی، هیچ موضوع قبیح و شرم‌آوری برای افشاشدن وجود نداشته باشد. (سرّی)

3.      محاکمه‌ها: رئیس‌جمهور یادآور شد که نباید اقدامی انجام بدهیم که سبب مشروعیت‌بخشی به هرگونه محاکمۀ گروگان‌ها توسط ایران شود. موضوع وکلایی که قرار است از گروگان‌ها حمایت حقوقی بکنند، در جلسۀ فردا مطرح خواهد شد. (خیلی محرمانه)

4.      فرانسه: پروندۀ شکایت ایران از بانک‌های آمریکا در فرانسه، دوباره ثبت شده است. کمیتۀ هماهنگی ویژه موافقت کرد که به ژیسکار یادآوری شود که به ونس تضمین دهد این پرونده در دادگاه‌ها دچار وقفه شده است و دادگاه فوری نسبت‌به آن رأی صادر نکند. (سرّی)

مسائل سیاسی ـ نظامی:

[محتوای غیرمرتبط با بحران گروگان‌گیری از این قسمت حذف شده است.]