در حال دریافت اطلاعات

لطفا منتظر بمانید!

سند شماره

گفتگوی کاتم و قطب‌زاده

موضوع سند

متن سند

یادداشتی که توسط کارگروه ایران آماده شده است[1]

واشنگتن، 24 آوریل 1980، 8 صبح

موضوع:

           گفت‌وگوی کاتم و قطبزاده، 8:00، 24 آوریل 1980

کاتم گفت اولین نکتهای که قطبزاده مطرح کرد این بود که جایگاهش «در وضعیت بدی» قرار دارد. او سخت تلاش میکرد تا مانع گرایش به‌سمت بلوک شرق شود و در این مسیر نیز در آستانۀ شکست قرار داشت. کاتم گفت: «قطبزاده همیشه استدلال میکرده است که او مانعی برای نفوذ کمونیست در رژیم انقلابی جدید محسوب میشود و احتمال دارد که از این استدلال برای ترغیب ما به انعطاف بیشتر استفاده کند.»

نکتۀ دوم این بود که «تاکتیکهای سالامی» موردنظر قطبزاده دیگر کارساز نیستند. ایدۀ او نسبت‌به یک تلاش گام‌‌بهگام برای اقناع خمینی برای تغییر موضع، دیگر موفقیتآمیز نیست. او پیشتر تصور میکرد که دیدار خانواده در ایران میتواند بر آیتالله تأثیر بگذارد. اکنون او اعتقاد دارد که بعید است درصورت آمدن آن‌ها به تهران، خمینی با آن‌ها دیدار کند. امید چندانی نیست که یک تغییر تدریجی در فضا منجر به حل بحران گردد.

قطبزاده در عوض معتقد بود که باید به‌سمت هدفی شگرفتر برود. او اقدام ازطریق اعراب را در سر میپروراند. او امیدوار بود که ما بتوانیم در تسهیل ایجاد یک ابتکار با اعراب کمک کنیم. مشخص نبود که او چه‌چیزی در ذهن دارد، ولی درظاهر خواستش این بود که الجزایر و سوریه میانجی شوند.

همچنین به نظر میرسید که او میخواهد ما بیسروصدا آن‌ها را برای چنین کاری ترغیب کنیم. شواهد حاکی از دیدار سران کشورهای درگیر ماجرا بود که ممکن است منجر به سفر به تهران و تأثیرگذاری بر خمینی شود. قطبزاده خاطرنشان کرد که الجزایر و سوریه موردِاحترام خمینی هستند. او معتقد بود که شرایط او در تهران آنچنان دشوار است که نمیتواند به تنهایی ابتکاری را شروع کند. هر ابتکاری باید خودانگیخته به نظر برسد و ازسوی کشورهای میانجی سرچشمه بگیرد.

قطبزاده گفت: «از هر اقدامی که ما برای بهبود فضا انجام بدهیم، استقبال میشود.» او در این رابطه، به ایدۀ سناتور چرچ دربارۀ اوراق سفید دربارۀ ایران اشاره کرد.[2]

در پایان، قطبزاده گفت: «موضوع گروگانگیری به‌هیچ‌عنوان تأثیری بر رقابتهای انتخابات مجلس ندارد.»



[1] Department of State, Records of David D. Newsom, Under Secretary of State for Political Affairs, Subject Files, 1978–1981, Lot 81D154, Memoranda of Conversation.

سرّی؛ حساس. پیشنویس توسط پرکت آماده شده است.

[2]. نک: سند 227.

منبع: - جلد - - صفحه
تصاویر سند
سند قبلی سند بعدی
1947 National Security Act Article 39 مادّه 39 Article 41 FOI Resolution S/13735 TNF «اعلامیه ونیز» آمریکا آینده انقلاب آیین‌نامه‌ 662 امام خیمینی اوراق سفید اوراق سفید تاریخی درباره روابط ایران و ایالات متحده اوراق سفید درباره چین (1949) و ویتنام (1965) ایران ایرانی بحران گروگانگیری بخش 662 لایحه کمک خارجی سال 1961 بریتانیا بیانیه 27 نوامبر ایران بیانیه 9 نوامبر بیانیه رسمی آمریکا تحریم‌های مادّه 41 تحلیل تصویب قطعنامه پیشنهادی آمریکا برای اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه ایران توافق­نامه سالت 2 جیم کارتر داخل ایران سازمان سیا شوروی فرمان اجرایی 12036 فرمان اجرایی 12205 فرمان اجرایی 12211 قانون 1947 قانون آزادی اطلاعات قطعنامه 457 (1979) 4 دسامبر قطعنامه 461 (1979) قطعنامه 461 شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه 461 مصوّب 31 دسامبر 1979 قطعنامه اختیارات جنگ قطعنامه تحریم ایران قطعنامه تحریم ایران در شورای امنیت قطعنامه سازمان ملل قطعنامه شماره 457 قطعنامه شورای امنیت قطعنامه شورای امنیت به منظور تحریم ایران قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه وضع تحریم علیه ایران قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل لایحه امنیت ملّی 1947 مادّه 39 متمم فرمان اجرایی 11905 متمم هیوز رایان مذاکرات صلح خاورمیانه معاهده 1921 معاهده 1921 ایران معاهده 1921 روسی منشور سازمان ملل نامه 25 نوامبر والدهایم نامه پرکت/لینگن نجات گروگانگیری وضع تحریم‌‌های اقتصادی علیه ایران (قطعنامه اس/13735) وضعیت کشور پیمان 1921 پیمان نیروهای هسته‌ای پیمان وین گزارش گزارش گولاسینزکی