قاسم عمرالیاقوت دیپلمات کویتی در تهران

یک دیپلمات کویتی در تهران

ص: 709

سند شماره (1)

تاریخ: 24 آذرماه 1346

خیلی محرمانه

یادداشت مکالماتی

شرکت کنندگان: قاسم عمرالیاقوت، دبیر دوم سفارت، آنتون ن. نرجیس، دبیردوم، جورج ب. موری، دبیردوم

مکان: دفتر آقای نرجیس

موضوع: یک دیپلمات کویتی در تهران

آقای الیاقوت گفت کویت سعی خواهد کرد عواید یا درآمدهای نفتی خود را افزایش دهد. در حال حاضر این کشور در حال بررسی اوضاع است، و «اگر ایرانیها از عهده آن برنیایند کویت نیز قادر به انجام آن نخواهد بود. او به استدلالهای شاه مبنی بر این که ایران برای پروژه های عمران اقتصادی خود به درآمد بیشتری نیازمند است، چون میزان جمعیت آن خیلی بیشتر از کشورهای تولیدکننده نفت همجوار است اعتنایی نمی کند. وی گفت کویت برنامه های عمرانی مختص خود را داراست که تا به حال نتایج آن نیز بهتر از نتایج برنامه های عمرانی ایران بوده است. علاوه بر این تنها منبع موجود در کویت نفت است در حالی که ایران علاوه بر نفت منابع دیگری نیز دارد. ضعف اساسی ایران عدم مهارت آن در بهره برداری از این منابع می باشد.

آقای الیاقوت نقاش است و قبل از آمدن به ایران آثار خود را چندین بار به معرض نمایش گذاشته است. او شدیدا به موسیقی (موزارت، بتهوون، و برامز) و شعر علاقه مند است. او در سالزبورگ وین تحصیل کرده است. او شدیدا دارای گرایشات سنتی است و در زمینه هنر نسبت به هر چیزی که برچسب «مدرن» را همراه داشته باشد بدیده تحقیر می نگرد. او با صراحت گرایش خود را نسبت به اتحاد بین العربی ابراز می دارد و می گوید («ما اعراب بدون مصر اهمیتی نخواهیم داشت») و با صراحت خصومت خود را نسبت به ایران به استثناء مناظر آن ابراز می دارد.