گروگان های آمریکایی چه روزهایی را در سفارت تسخیر شده آمریکا پشت سر گذاشتند؟ نحوه رفتار دانشجویان با آنها چگونه بود؟ آیا این واقعه مقدمه ای بر تحقیر آمریکا در سطح جهان توسط جمهوری اسلامی بود؟ پاسخ این سوال ها توسط یکی از گروگان های آمریکایی که 444 روز در سفارت حضور داشته است در این کتاب بیان شده است.

کیدواژه:
سفارت آمریکا، تسخیر لانه جاسوسی، انقلاب اسلامی ایران، دانشجویان پیرو خط امام

کتاب «گروگان‌گیری ایرانی» یادداشت‌های روزانة یکی از گروگان‌های آمریکایی، در ماجرای تسخیر لانة جاسوسی است. وی یادداشت‌های خود را از روز نود و دوم تا چهارصد و چهل و چهارم یعنی آخرین روز حضور در ایران، به‌صورت روزانه به رشتة تحریر درآورده است. ازآنجاکه این اثر، در همان روزهای وقوع حوادث، نوشته شده، می‌تواند گوشه‌ای از تاریخ اولین سال پیروزی انقلاب اسلامی را به نمایش گذاشته و نحوة تعامل نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران با آمریکا و شکست نهایی آمریکا را در این ماجرا روایت کند.
«راکی سیک من» در تاریخ 26 جولای 1957 در میسوری، در حومه ی ایالت لوئیس آمریکا به دنیا آمد. راکی، 26 آگوست 1976 وارد نیروی دریایی ایالات متحده شد. او پیش از آن در نیروی زمینی خدمت می کرد. پس از دوسال و نیم همراه نیروی دریایی به اقیانوس آرام و دریای مدیترانه سفر کرد. او در ماه مه 1979 برای آموزش در گارد امنیتی نیروی دریایی ثبت نام نمود که اولین محل مأموریت او به عنوان گارد امنیتی، سفارت آمریکا در تهران بود. از این رو راکی سیکمن در 7 اکتبر 1979 وارد تهران شد. وی در زمان تسخیر سفارت توسط دانشجویان در سفارت حضور داشت و به اسارت آنها درآمد. راکی سیکمن درباره نحوه برخورد دانشجویان ایرانی نوشته است: «باور کردنی نیست، هر کاری از دستشان بر بیاید برای ما انجام می‌دهند». سیکمن همراه 65 آمریکایی دیگر، توسط گروهی از دانشجویان پیرو خط امام (ره) در 13 آبان 58 به گروگان در آمدند.
سه هفته بعد از این حادثه 13 نفر از گروگان‌ها شامل سیاهان و زنان، آزاد و 25 روز بعد ریچارد کویین، مشاور امور خارجه آمریکا به خاطر بیماری، آزاد شدند. سیکمن یکی از 52 آمریکایی است که بیش از چهارده ماه (444 روز) را در ایران به عنوان گروگان به سر بردند.

سیکمن در این کتاب، خاطرات خود و بعضی دیگر از گروگان ها را جزء به جزء و با تاکید بر رفتار منحصر به فرد ایرانیان نسبت به گروگان‌ها نوشته است. همچنین این خاطرات بازگوکننده بسیاری از حوادث اوایل انقلاب مانند ماجرای شکست نظامیان آمریکایی در طبس هستند.
راوی کتاب «گروگان‌گیری ایرانی» با نگاهی توصیفی به حوادث و وضعیت پیرامون خود، برخی از فعالیت‌های روزانه مانند مطالعه، حضور در اتاق ورزش، گوش دادن به موسیقی و سرگرمی‌هایی مانند، بازی و تردستی و مسابقه ورزشی با دانشجویان پیرو خط امام (ره) و بحث آزاد با آنان درباره تبعیض نژادی، اسلام و مذهب و تشابه و تفاوت‌های مسجد و کلیسا را بر شمرده و نوشته است: «از خودم می‌پرسم یعنی من گروگانم؟ رفتارشان خوب است».
این گروگان آمریکایی همچنین در صفحه 155 کتاب خاطراتش به نظر امام خمینی (ره) درباره چگونگی رفتار با گروگان‌ها، این گونه اشاره کرده: «با وجود تمام اتفاقات سیاسی برایم جالب است که چرا ایرانی‌ها ما را نمی‌کشند. دانشجویان می‌گفتند، امام همیشه جویای حال ماست و این که می‌داند اکثر ما بی‌گناهیم، حتی معتقد است که با افراد متهم نیز باید به خوبی رفتار کرد».
نکته جالب توجه این که در خاطرات راکی سیکمن، بحثی درباره جنگ تحمیلی عراق علیه ایران دیده نمی‌شود. وی در روز چهارصدودوم خاطراتش خاموشی شبانه، صدای انفجار و حمله هوایی را مانور آزمایشی می‌داند، گویا این گروگان‌ها از فضای بیرون و وضعیت ایران پس از انقلاب در بی‌خبری نگه داشته می‌شدند.
همچنین، در حالی که حدود 4 ماه از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران گذشته است، سیکمن در صفحه 355 کتاب آورده: «دیشب جِری به طور اتفاقی گَری را دیده و چند کلمه‌ای حرف زده بودند. به نظر گری بین ایران و عراق جنگ کوچکی در گرفته و ما این وسط گیر کرده‌ایم.» بر همین اساس این گروگان‌ها، تازه متوجه وجود چنین جنگی شدند.
راکی سیکمن، گروگان آمریکایی، آخرین یادداشت خود را با عنوان «بازگشت به خانه» نوشته و با تشریح چگونگی آزادی در 20 ژانویه 1980 و بازگشت به آمریکا با هواپیمای الجزایری، کتابش را به پایان رسانده است.

این اثر سال 1361 (1982 م) توسط انتشارات«کِرو فورد پرس» در ایالت کانزاس آمریکا منتشر شد. کتاب «گروگان‌گیری ایرانی»، یادداشت‌های راکی سیکمن از 444 روز بعد از تسخیر لانه جاسوسی، با ترجمه مریم کمالی در قطع وزیری و 385 صفحه و با شمارگان 2000 نسخه توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی به چاپ رسیده است.